Conjugacion del verbo sonetear
Indicativo
yo soneteo
tú soneteas
él sonetea
nosotros soneteamos
vosotros soneteáis
ellos sonetean
yo he soneteado
tú has soneteado
él ha soneteado
nosotros hemos soneteado
vosotros habéis soneteado
ellos han soneteado
yo soneteaba
tú soneteabas
él soneteaba
nosotros soneteábamos
vosotros soneteabais
ellos soneteaban
yo había soneteado
tú habías soneteado
él había soneteado
nosotros habíamos soneteado
vosotros habíais soneteado
ellos habían soneteado
yo soneteé
tú soneteaste
él soneteó
nosotros soneteamos
vosotros soneteasteis
ellos sonetearon
yo hube soneteado
tú hubiste soneteado
él hubo soneteado
nosotros hubimos soneteado
vosotros hubisteis soneteado
ellos hubieron soneteado
yo sonetearé
tú sonetearás
él soneteará
nosotros sonetearemos
vosotros sonetearéis
ellos sonetearán
yo habré soneteado
tú habrás soneteado
él habrá soneteado
nosotros habremos soneteado
vosotros habréis soneteado
ellos habrán soneteado
yo sonetearía
tú sonetearías
él sonetearía
nosotros sonetearíamos
vosotros sonetearíais
ellos sonetearían
yo habría soneteado
tú habrías soneteado
él habría soneteado
nosotros habríamos soneteado
vosotros habríais soneteado
ellos habrían soneteado
Subjuntivo
yo sonetee
tú sonetees
él sonetee
nosotros soneteemos
vosotros soneteéis
ellos soneteen
yo haya soneteado
tú hayas soneteado
él haya soneteado
nosotros hayamos soneteado
vosotros hayáis soneteado
ellos hayan soneteado
yo soneteara
tú sonetearas
él soneteara
nosotros soneteáramos
vosotros sonetearais
ellos sonetearan
yo hubiera soneteado
tú hubieras soneteado
él hubiera soneteado
nosotros hubiéramos soneteado
vosotros hubierais soneteado
ellos hubieran soneteado
yo sonetease
tú soneteases
él sonetease
nosotros soneteásemos
vosotros soneteaseis
ellos soneteasen
yo hubiese soneteado
tú hubieses soneteado
él hubiese soneteado
nosotros hubiésemos soneteado
vosotros hubieseis soneteado
ellos hubiesen soneteado
yo soneteare
tú soneteares
él soneteare
nosotros soneteáremos
vosotros soneteareis
ellos sonetearen
yo hubiere soneteado
tú hubieres soneteado
él hubiere soneteado
nosotros hubiéremos soneteado
vosotros hubiereis soneteado
ellos hubieren soneteado
Imperativo
-
sonetea
sonetee
soneteemos
sonetead
soneteen
-
no sonetees
no sonetee
no soneteemos
no soneteéis
no soneteen
Infinitivo
Gerundio
Participio
Verbos a conjugación similar de sonetear
Traducción sonetear
Otros verbos