Conjugación del verbo portugués costumar femenino

El verbo costumar es transitivo
El verbo costumar puede ser conjugado en forma pronominal : costumar-se
costumar | costumar femenino
costumar en voz pasiva | costumar en voz pasiva femenino

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu costumo
tu costumas
ela costuma
nós costumamos
vós costumais
elas costumam

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho costumado
tu tens costumado
ela tem costumado
nós temos costumado
vós tendes costumado
elas têm costumado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu costumava
tu costumavas
ela costumava
nós costumávamos
vós costumáveis
elas costumavam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha costumado
tu tinhas costumado
ela tinha costumado
nós tínhamos costumado
vós tínheis costumado
elas tinham costumado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu costumara
tu costumaras
ela costumara
nós costumáramos
vós costumáreis
elas costumaram

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu costumei
tu costumaste
ela costumou
nós costumámos
vós costumastes
elas costumaram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera costumado
tu tiveras costumado
ela tivera costumado
nós tivéramos costumado
vós tivéreis costumado
elas tiveram costumado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu costumarei
tu costumarás
ela costumará
nós costumaremos
vós costumareis
elas costumarão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu terei costumado
tu terás costumado
ela terá costumado
nós teremos costumado
vós tereis costumado
elas terão costumado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu costumaria
tu costumarias
ela costumaria
nós costumaríamos
vós costumaríeis
elas costumariam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu teria costumado
tu terias costumado
ela teria costumado
nós teríamos costumado
vós teríeis costumado
elas teriam costumado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu costume
que tu costumes
que ela costume
que nós costumemos
que vós costumeis
que elas costumem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha costumado
que tu tenhas costumado
que ela tenha costumado
que nós tenhamos costumado
que vós tenhais costumado
que elas tenham costumado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu costumasse
se tu costumasses
se ela costumasse
se nós costumássemos
se vós costumásseis
se elas costumassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse costumado
se tu tivesses costumado
se ela tivesse costumado
se nós tivéssemos costumado
se vós tivésseis costumado
se elas tivessem costumado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu costumar
quando tu costumares
quando ela costumar
quando nós costumarmos
quando vós costumardes
quando elas costumarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver costumado
quando tu tiveres costumado
quando ela tiver costumado
quando nós tivermos costumado
quando vós tiverdes costumado
quando elas tiverem costumado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu costumar
tu costumares
ela costumar
nós costumarmos
vós costumardes
elas costumarem

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter costumado
tu teres costumado
ela ter costumado
nós termos costumado
vós terdes costumado
elas terem costumado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
costuma
costume
costumemos
costumai
costumem

Negativo (Negativo)

-
não costumes
não costume
não costumemos
não costumeis
não costumem

Verbos a conjugación similar de costumar

Otros verbos



iphone