Conjugacion del verbo enllantar

Indicativo

Presente

yo enllanto
tú enllantas
él enllanta
nosotros enllantamos
vosotros enllantáis
ellos enllantan

Pretérito perfecto compuesto

yo he enllantado
tú has enllantado
él ha enllantado
nosotros hemos enllantado
vosotros habéis enllantado
ellos han enllantado

Pretérito imperfecto

yo enllantaba
tú enllantabas
él enllantaba
nosotros enllantábamos
vosotros enllantabais
ellos enllantaban

Pretérito pluscuamperfecto

yo había enllantado
tú habías enllantado
él había enllantado
nosotros habíamos enllantado
vosotros habíais enllantado
ellos habían enllantado

Pretérito perfecto simple

yo enllanté
tú enllantaste
él enllantó
nosotros enllantamos
vosotros enllantasteis
ellos enllantaron

Pretérito anterior

yo hube enllantado
tú hubiste enllantado
él hubo enllantado
nosotros hubimos enllantado
vosotros hubisteis enllantado
ellos hubieron enllantado

Futuro

yo enllantaré
tú enllantarás
él enllantará
nosotros enllantaremos
vosotros enllantaréis
ellos enllantarán

Futuro perfecto

yo habré enllantado
tú habrás enllantado
él habrá enllantado
nosotros habremos enllantado
vosotros habréis enllantado
ellos habrán enllantado

Condicional

yo enllantaría
tú enllantarías
él enllantaría
nosotros enllantaríamos
vosotros enllantaríais
ellos enllantarían

Condicional perfecto

yo habría enllantado
tú habrías enllantado
él habría enllantado
nosotros habríamos enllantado
vosotros habríais enllantado
ellos habrían enllantado

Subjuntivo

Presente

yo enllante
tú enllantes
él enllante
nosotros enllantemos
vosotros enllantéis
ellos enllanten

Pretérito perfecto

yo haya enllantado
tú hayas enllantado
él haya enllantado
nosotros hayamos enllantado
vosotros hayáis enllantado
ellos hayan enllantado

Pretérito imperfecto 1

yo enllantara
tú enllantaras
él enllantara
nosotros enllantáramos
vosotros enllantarais
ellos enllantaran

Pretérito pluscuamperfecto 1

yo hubiera enllantado
tú hubieras enllantado
él hubiera enllantado
nosotros hubiéramos enllantado
vosotros hubierais enllantado
ellos hubieran enllantado

Pretérito imperfecto 2

yo enllantase
tú enllantases
él enllantase
nosotros enllantásemos
vosotros enllantaseis
ellos enllantasen

Pretérito pluscuamperfecto 2

yo hubiese enllantado
tú hubieses enllantado
él hubiese enllantado
nosotros hubiésemos enllantado
vosotros hubieseis enllantado
ellos hubiesen enllantado

Futuro

yo enllantare
tú enllantares
él enllantare
nosotros enllantáremos
vosotros enllantareis
ellos enllantaren

Futuro perfecto

yo hubiere enllantado
tú hubieres enllantado
él hubiere enllantado
nosotros hubiéremos enllantado
vosotros hubiereis enllantado
ellos hubieren enllantado

Imperativo

Imperativo

-
enllanta
enllante
enllantemos
enllantad
enllanten

Imperativo negativo

-
no enllantes
no enllante
no enllantemos
no enllantéis
no enllanten

Infinitivo

Simple

enllantar

Compuesto

haber enllantado

Gerundio

Simple

enllantando

Compuesto

habiendo enllantado

Participio

Pasado

enllantado

Verbos a conjugación similar de enllantar

Otros verbos



iphone