Conjugación del verbo francés falloir

Verbo del grupo
El verbo falloir puede ser conjugado en forma pronominal : s'en falloir
El auxiliar avoir se usa con el verbo falloir

Indicatif (Indicativo)

Présent (Presente)

-
-
il faut
-
-
-

Passé composé (Pretérito perfecto compuesto)

-
-
il a fallu
-
-
-

Imparfait (Pretérito imperfecto)

-
-
il fallait
-
-
-

Plus-que-parfait (Pretérito pluscuamperfecto)

-
-
il avait fallu
-
-
-

Passé simple (Pretérito perfecto simple)

-
-
il fallut
-
-
-

Passé antérieur (Pretérito anterior)

-
-
il eut fallu
-
-
-

Futur simple (Futuro)

-
-
il faudra
-
-
-

Futur antérieur (Futuro perfecto)

-
-
il aura fallu
-
-
-

Conditionnel (Condicional)

Présent (Presente)

-
-
il faudrait
-
-
-

Passé (Perfecto)

-
-
il aurait fallu
-
-
-

Subjonctif (Subjuntivo)

Présent (Presente)

-
-
qu'il faille
-
-
-

Passé (Pretérito perfecto)

-
-
qu'il ait fallu
-
-
-

Imparfait (Pretérito imperfecto)

-
-
qu'il fallût
-
-
-

Plus-que-parfait (Pretérito pluscuamperfecto)

-
-
qu'il eût fallu
-
-
-

Impératif (Imperativo)

Présent (Presente)

-
-
-

Passé (Compuesto)

-
-
-

Infinitif (Infinitivo)

Présent (Presente)

falloir

Passé (Compuesto)

-

Participe (Participio)

Présent (Presente)

-
 

Passé (Pasado)

fallu
ayant fallu

Gérondif (Gerundio)

Présent (Presente)

-

Passé (Compuesto)

-

Sinónimo del verbo francés falloir


Otros verbos



iphone