Conjugación del verbo italiano soffolcere

Verbo de la segunda conjugación - El verbo soffolcere es transitivo
El verbo soffolcere puede ser conjugado en forma pronominal : soffolcersi
soffolcere femenino

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

io soffolco
tu soffolci
lui soffolce
noi soffolciamo
voi soffolcete
loro soffolcono

Passato prossimo (Pretérito perfecto compuesto)

-
-
-
-
-
-

Imperfetto (Pretérito imperfecto)

-
-
-
-
-
-

Trapassato prossimo (Pretérito pluscuamperfecto)

-
-
-
-
-
-

Passato remoto (Pretérito perfecto simple)

io soffolsi
tu soffolcesti
lui soffolse
noi soffolcemmo
voi soffolceste
loro soffolsero

Trapassato remoto (Pretérito anterior)

-
-
-
-
-
-

Futuro semplice (Futuro)

-
-
-
-
-
-

Futuro anteriore (Futuro perfecto)

-
-
-
-
-
-

Condizionale (Condicional)

Presente (Condicional)

-
-
-
-
-
-

Passato (Condicional perfecto)

-
-
-
-
-
-

Congiuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

-
-
-
-
-
-

Passato (Pretérito perfecto)

-
-
-
-
-
-

Imperfetto (Pretérito imperfecto)

-
-
-
-
-
-

Trapassato (Pretérito pluscuamperfecto)

-
-
-
-
-
-

Imperativo (Imperativo)

Presente (Presente)

-
-
-
-
-
-

Infinito (Infinitivo)

Presente (Presente)

soffolcere

Passato (Compuesto)

-

Participio (Participio)

Presente (Presente)

-

Passato (Compuesto)

soffolto

Gerundio (Gerundio)

Presente (Presente)

-

Passato (Compuesto)

-

Otros verbos



iphone