Conjugación del verbo portugués desencorrear-se
Indicativo (Indicativo)
Presente (Presente)
eu desencorreio-me
tu desencorreias-te
ele desencorreia-se
nós desencorreamo-nos
vós desencorreais-vos
eles desencorreiam-se
tu desencorreias-te
ele desencorreia-se
nós desencorreamo-nos
vós desencorreais-vos
eles desencorreiam-se
Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)
eu tenho-me desencorreado
tu tens-te desencorreado
ele tem-se desencorreado
nós temo-nos desencorreado
vós tendes-vos desencorreado
eles têm-se desencorreado
tu tens-te desencorreado
ele tem-se desencorreado
nós temo-nos desencorreado
vós tendes-vos desencorreado
eles têm-se desencorreado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
eu desencorreava-me
tu desencorreavas-te
ele desencorreava-se
nós desencorreávamo-nos
vós desencorreáveis-vos
eles desencorreavam-se
tu desencorreavas-te
ele desencorreava-se
nós desencorreávamo-nos
vós desencorreáveis-vos
eles desencorreavam-se
Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)
eu tinha-me desencorreado
tu tinhas-te desencorreado
ele tinha-se desencorreado
nós tínhamo-nos desencorreado
vós tínheis-vos desencorreado
eles tinham-se desencorreado
tu tinhas-te desencorreado
ele tinha-se desencorreado
nós tínhamo-nos desencorreado
vós tínheis-vos desencorreado
eles tinham-se desencorreado
Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)
eu desencorreara-me
tu desencorrearas-te
ele desencorreara-se
nós desencorreáramo-nos
vós desencorreáreis-vos
eles desencorrearam-se
tu desencorrearas-te
ele desencorreara-se
nós desencorreáramo-nos
vós desencorreáreis-vos
eles desencorrearam-se
Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)
eu desencorreei-me
tu desencorreaste-te
ele desencorreou-se
nós desencorreámo-nos
vós desencorreastes-vos
eles desencorrearam-se
tu desencorreaste-te
ele desencorreou-se
nós desencorreámo-nos
vós desencorreastes-vos
eles desencorrearam-se
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera-me desencorreado
tu tiveras-te desencorreado
ele tivera-se desencorreado
nós tivéramo-nos desencorreado
vós tivéreis-vos desencorreado
eles tiveram-se desencorreado
tu tiveras-te desencorreado
ele tivera-se desencorreado
nós tivéramo-nos desencorreado
vós tivéreis-vos desencorreado
eles tiveram-se desencorreado
Futuro do presente simples (Futuro simple)
eu desencorrear-me-ei
tu desencorrear-te-ás
ele desencorrear-se-á
nós desencorrear-nos-emos
vós desencorrear-vos-eis
eles desencorrear-se-ão
tu desencorrear-te-ás
ele desencorrear-se-á
nós desencorrear-nos-emos
vós desencorrear-vos-eis
eles desencorrear-se-ão
Futuro do presente composto (Futuro perfecto)
eu ter-me-ei desencorreado
tu ter-te-ás desencorreado
ele ter-se-á desencorreado
nós ter-nos-emos desencorreado
vós ter-vos-eis desencorreado
eles ter-se-ão desencorreado
tu ter-te-ás desencorreado
ele ter-se-á desencorreado
nós ter-nos-emos desencorreado
vós ter-vos-eis desencorreado
eles ter-se-ão desencorreado
Condicional (Condicional)
Futuro do pretérito simples (Condicional)
eu desencorrear-me-ia
tu desencorrear-te-ias
ele desencorrear-se-ia
nós desencorrear-nos-íamos
vós desencorrear-vos-íeis
eles desencorrear-se-iam
tu desencorrear-te-ias
ele desencorrear-se-ia
nós desencorrear-nos-íamos
vós desencorrear-vos-íeis
eles desencorrear-se-iam
Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)
eu ter-me-ia desencorreado
tu ter-te-ias desencorreado
ele ter-se-ia desencorreado
nós ter-nos-íamos desencorreado
vós ter-vos-íeis desencorreado
eles ter-se-iam desencorreado
tu ter-te-ias desencorreado
ele ter-se-ia desencorreado
nós ter-nos-íamos desencorreado
vós ter-vos-íeis desencorreado
eles ter-se-iam desencorreado
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
Presente (Presente)
que eu me desencorreie
que tu te desencorreies
que ele se desencorreie
que nós nos desencorreemos
que vós vos desencorreeis
que eles se desencorreiem
que tu te desencorreies
que ele se desencorreie
que nós nos desencorreemos
que vós vos desencorreeis
que eles se desencorreiem
Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)
que eu tenha-me desencorreado
que tu tenhas-te desencorreado
que ele tenha-se desencorreado
que nós tenhamo-nos desencorreado
que vós tenhais-vos desencorreado
que eles tenham-se desencorreado
que tu tenhas-te desencorreado
que ele tenha-se desencorreado
que nós tenhamo-nos desencorreado
que vós tenhais-vos desencorreado
que eles tenham-se desencorreado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
se eu me desencorreasse
se tu te desencorreasses
se ele se desencorreasse
se nós nos desencorreássemos
se vós vos desencorreásseis
se eles se desencorreassem
se tu te desencorreasses
se ele se desencorreasse
se nós nos desencorreássemos
se vós vos desencorreásseis
se eles se desencorreassem
Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)
se eu tivesse-me desencorreado
se tu tivesses-te desencorreado
se ele tivesse-se desencorreado
se nós tivéssemo-nos desencorreado
se vós tivésseis-vos desencorreado
se eles tivessem-se desencorreado
se tu tivesses-te desencorreado
se ele tivesse-se desencorreado
se nós tivéssemo-nos desencorreado
se vós tivésseis-vos desencorreado
se eles tivessem-se desencorreado
Futuro simples (Futuro simple)
quando eu me desencorrear
quando tu te desencorreares
quando ele se desencorrear
quando nós nos desencorrearmos
quando vós vos desencorreardes
quando eles se desencorrearem
quando tu te desencorreares
quando ele se desencorrear
quando nós nos desencorrearmos
quando vós vos desencorreardes
quando eles se desencorrearem
Futuro composto (Futuro perfecto)
quando eu tiver-me desencorreado
quando tu tiveres-te desencorreado
quando ele tiver-se desencorreado
quando nós tivermo-nos desencorreado
quando vós tiverdes-vos desencorreado
quando eles tiverem-se desencorreado
quando tu tiveres-te desencorreado
quando ele tiver-se desencorreado
quando nós tivermo-nos desencorreado
quando vós tiverdes-vos desencorreado
quando eles tiverem-se desencorreado
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
Presente (Presente)
eu desencorrear-me
tu desencorreares-te
ele desencorrear-se
nós desencorrearmo-nos
vós desencorreardes-vos
eles desencorrearem-se
tu desencorreares-te
ele desencorrear-se
nós desencorrearmo-nos
vós desencorreardes-vos
eles desencorrearem-se
Pretérito (Pretérito perfecto)
eu ter-me desencorreado
tu teres-te desencorreado
ele ter-se desencorreado
nós termo-nos desencorreado
vós terdes-vos desencorreado
eles terem-se desencorreado
tu teres-te desencorreado
ele ter-se desencorreado
nós termo-nos desencorreado
vós terdes-vos desencorreado
eles terem-se desencorreado
Imperativo (Imperativo)
Afirmativo (Afirmativo)
-
desencorreia-te
desencorreie-se
desencorreemo-nos
desencorreai-vos
desencorreiem-se
desencorreia-te
desencorreie-se
desencorreemo-nos
desencorreai-vos
desencorreiem-se
Negativo (Negativo)
-
não te desencorreies
não se desencorreie
não nos desencorreemos
não vos desencorreeis
não se desencorreiem
não te desencorreies
não se desencorreie
não nos desencorreemos
não vos desencorreeis
não se desencorreiem
Verbos a conjugación similar de desencorrear-se
bloquear - frear - pentear - homenagear - mapear - passear - estrear - presentear - nomear - sacanear - chatear - recear - massagear - pavonear - rodear - grampear - aperrear - basear - parear - gear - hastear - arrodear - trapacear - ratear - carrear - manusear - chavear - atear - facear - cear -
Otros verbos
desmelindrar - entrecorrer - estultificar - enjicar - motomecanizar - refincar - encastelar - tascar - trepidar - superativar - restelar - policromizar - embatocar - intuicionar - rebobinar - octuplicar - marasnar - sabujar - sambenitar - mutuar - carapetar - pervencer - desenflorar - desinfamar - esfiar - mordaçar - substanciar - relhar - positivar - desencassar - pandear - galrear - madraçar - insurrecionar - calafetar - cachoar - conspurcar - vozear - atrafegar-se - tornar - manducar - pecar -