Conjugación del verbo portugués enfurecer

El verbo enfurecer es transitivo o intransitivo
El verbo enfurecer puede ser conjugado en forma pronominal : enfurecer-se
enfurecer | enfurecer femenino
enfurecer en voz pasiva | enfurecer en voz pasiva femenino

Traducción enfurecer

enfurecer ➔ enfurecer

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu enfureço
tu enfureces
ele enfurece
nós enfurecemos
vós enfureceis
eles enfurecem

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho enfurecido
tu tens enfurecido
ele tem enfurecido
nós temos enfurecido
vós tendes enfurecido
eles têm enfurecido

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu enfurecia
tu enfurecias
ele enfurecia
nós enfurecíamos
vós enfurecíeis
eles enfureciam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha enfurecido
tu tinhas enfurecido
ele tinha enfurecido
nós tínhamos enfurecido
vós tínheis enfurecido
eles tinham enfurecido

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu enfurecera
tu enfureceras
ele enfurecera
nós enfurecêramos
vós enfurecêreis
eles enfureceram

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu enfureci
tu enfureceste
ele enfureceu
nós enfurecemos
vós enfurecestes
eles enfureceram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera enfurecido
tu tiveras enfurecido
ele tivera enfurecido
nós tivéramos enfurecido
vós tivéreis enfurecido
eles tiveram enfurecido

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu enfurecerei
tu enfurecerás
ele enfurecerá
nós enfureceremos
vós enfurecereis
eles enfurecerão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu terei enfurecido
tu terás enfurecido
ele terá enfurecido
nós teremos enfurecido
vós tereis enfurecido
eles terão enfurecido

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu enfureceria
tu enfurecerias
ele enfureceria
nós enfureceríamos
vós enfureceríeis
eles enfureceriam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu teria enfurecido
tu terias enfurecido
ele teria enfurecido
nós teríamos enfurecido
vós teríeis enfurecido
eles teriam enfurecido

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu enfureça
que tu enfureças
que ele enfureça
que nós enfureçamos
que vós enfureçais
que eles enfureçam

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha enfurecido
que tu tenhas enfurecido
que ele tenha enfurecido
que nós tenhamos enfurecido
que vós tenhais enfurecido
que eles tenham enfurecido

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu enfurecesse
se tu enfurecesses
se ele enfurecesse
se nós enfurecêssemos
se vós enfurecêsseis
se eles enfurecessem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse enfurecido
se tu tivesses enfurecido
se ele tivesse enfurecido
se nós tivéssemos enfurecido
se vós tivésseis enfurecido
se eles tivessem enfurecido

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu enfurecer
quando tu enfureceres
quando ele enfurecer
quando nós enfurecermos
quando vós enfurecerdes
quando eles enfurecerem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver enfurecido
quando tu tiveres enfurecido
quando ele tiver enfurecido
quando nós tivermos enfurecido
quando vós tiverdes enfurecido
quando eles tiverem enfurecido

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu enfurecer
tu enfureceres
ele enfurecer
nós enfurecermos
vós enfurecerdes
eles enfurecerem

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter enfurecido
tu teres enfurecido
ele ter enfurecido
nós termos enfurecido
vós terdes enfurecido
eles terem enfurecido

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
enfurece
enfureça
enfureçamos
enfurecei
enfureçam

Negativo (Negativo)

-
não enfureças
não enfureça
não enfureçamos
não enfureçais
não enfureçam

Verbos a conjugación similar de enfurecer

Otros verbos



iphone