Conjugación del verbo portugués moncar
Indicativo (Indicativo)
Presente (Presente)
eu monco
tu moncas
ele monca
nós moncamos
vós moncais
eles moncam
tu moncas
ele monca
nós moncamos
vós moncais
eles moncam
Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)
eu tenho moncado
tu tens moncado
ele tem moncado
nós temos moncado
vós tendes moncado
eles têm moncado
tu tens moncado
ele tem moncado
nós temos moncado
vós tendes moncado
eles têm moncado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
eu moncava
tu moncavas
ele moncava
nós moncávamos
vós moncáveis
eles moncavam
tu moncavas
ele moncava
nós moncávamos
vós moncáveis
eles moncavam
Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)
eu tinha moncado
tu tinhas moncado
ele tinha moncado
nós tínhamos moncado
vós tínheis moncado
eles tinham moncado
tu tinhas moncado
ele tinha moncado
nós tínhamos moncado
vós tínheis moncado
eles tinham moncado
⏷ ADS ⏷
Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)
eu moncara
tu moncaras
ele moncara
nós moncáramos
vós moncáreis
eles moncaram
tu moncaras
ele moncara
nós moncáramos
vós moncáreis
eles moncaram
Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)
eu monquei
tu moncaste
ele moncou
nós moncámos
vós moncastes
eles moncaram
tu moncaste
ele moncou
nós moncámos
vós moncastes
eles moncaram
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera moncado
tu tiveras moncado
ele tivera moncado
nós tivéramos moncado
vós tivéreis moncado
eles tiveram moncado
tu tiveras moncado
ele tivera moncado
nós tivéramos moncado
vós tivéreis moncado
eles tiveram moncado
Futuro do presente simples (Futuro simple)
eu moncarei
tu moncarás
ele moncará
nós moncaremos
vós moncareis
eles moncarão
tu moncarás
ele moncará
nós moncaremos
vós moncareis
eles moncarão
Futuro do presente composto (Futuro perfecto)
eu terei moncado
tu terás moncado
ele terá moncado
nós teremos moncado
vós tereis moncado
eles terão moncado
tu terás moncado
ele terá moncado
nós teremos moncado
vós tereis moncado
eles terão moncado
⏷ ADS ⏷
Condicional (Condicional)
Futuro do pretérito simples (Condicional)
eu moncaria
tu moncarias
ele moncaria
nós moncaríamos
vós moncaríeis
eles moncariam
tu moncarias
ele moncaria
nós moncaríamos
vós moncaríeis
eles moncariam
Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)
eu teria moncado
tu terias moncado
ele teria moncado
nós teríamos moncado
vós teríeis moncado
eles teriam moncado
tu terias moncado
ele teria moncado
nós teríamos moncado
vós teríeis moncado
eles teriam moncado
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
Presente (Presente)
que eu monque
que tu monques
que ele monque
que nós monquemos
que vós monqueis
que eles monquem
que tu monques
que ele monque
que nós monquemos
que vós monqueis
que eles monquem
Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)
que eu tenha moncado
que tu tenhas moncado
que ele tenha moncado
que nós tenhamos moncado
que vós tenhais moncado
que eles tenham moncado
que tu tenhas moncado
que ele tenha moncado
que nós tenhamos moncado
que vós tenhais moncado
que eles tenham moncado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
se eu moncasse
se tu moncasses
se ele moncasse
se nós moncássemos
se vós moncásseis
se eles moncassem
se tu moncasses
se ele moncasse
se nós moncássemos
se vós moncásseis
se eles moncassem
Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)
se eu tivesse moncado
se tu tivesses moncado
se ele tivesse moncado
se nós tivéssemos moncado
se vós tivésseis moncado
se eles tivessem moncado
se tu tivesses moncado
se ele tivesse moncado
se nós tivéssemos moncado
se vós tivésseis moncado
se eles tivessem moncado
Futuro simples (Futuro simple)
quando eu moncar
quando tu moncares
quando ele moncar
quando nós moncarmos
quando vós moncardes
quando eles moncarem
quando tu moncares
quando ele moncar
quando nós moncarmos
quando vós moncardes
quando eles moncarem
Futuro composto (Futuro perfecto)
quando eu tiver moncado
quando tu tiveres moncado
quando ele tiver moncado
quando nós tivermos moncado
quando vós tiverdes moncado
quando eles tiverem moncado
quando tu tiveres moncado
quando ele tiver moncado
quando nós tivermos moncado
quando vós tiverdes moncado
quando eles tiverem moncado
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
Presente (Presente)
eu moncar
tu moncares
ele moncar
nós moncarmos
vós moncardes
eles moncarem
tu moncares
ele moncar
nós moncarmos
vós moncardes
eles moncarem
Pretérito (Pretérito perfecto)
eu ter moncado
tu teres moncado
ele ter moncado
nós termos moncado
vós terdes moncado
eles terem moncado
tu teres moncado
ele ter moncado
nós termos moncado
vós terdes moncado
eles terem moncado
Imperativo (Imperativo)
Afirmativo (Afirmativo)
-
monca
monque
monquemos
moncai
monquem
monca
monque
monquemos
moncai
monquem
Negativo (Negativo)
-
não monques
não monque
não monquemos
não monqueis
não monquem
não monques
não monque
não monquemos
não monqueis
não monquem
Verbos a conjugación similar de moncar
ficar - trocar - calcar - focar - brincar - açambarcar - explicar - secar - provocar - colocar - alocar - tocar - comunicar - destrancar - cocar - arcar - buscar - abocar - cutucar - enricar - praticar - indicar - pocar - pescar - rebuscar - cientificar - classificar - descascar - convocar - especificar -
Otros verbos
agomar - tamborilar - aripar - pimponar - graçolar - serpentar - vermelhear - redescender - raposinhar - enfolhar - patrizar - horoscopar - fretejar - erubescer - manquecer - mandrianar - rufiar - enfeirar - encalecer - rebombar - moirar - entouçar - galrar - escabujar - imediatar - roncear - pregustar - galicismar - mariolar - abunhar - serpejar - limpar - desaleitar - vascolejar - raiar - aburguesar - chiqueirar - alvitrar - ajuntar - encortelhar - sobrepujar - acerbar -