Conjugación del verbo alemán spuken

Verbo regular
El auxiliar haben se usa con el verbo spuken

Traducción spuken

spuken ➔ rondar

Indikativ (Indicativo)

Präsens (Presente)

-
-
er/sie/es spukt
-
-
-

Präteritum (Pretérito imperfecto)

-
-
er/sie/es spukte
-
-
-

Perfekt (Pretérito perfecto compuesto)

-
-
er/sie/es hat gespukt
-
-
-

Plusquamperfekt (Pretérito pluscuamperfecto)

-
-
er/sie/es hatte gespukt
-
-
-

Futur I (Futuro)

-
-
er/sie/es wird spuken
-
-
-

Futur II (Futuro perfecto)

-
-
er/sie/es wird gespukt haben
-
-
-

Konjunktiv I (Subjuntivo)

Präsens (Presente)

-
-
er/sie/es spuke
-
-
-

Perfekt (Pretérito perfecto compuesto)

-
-
er/sie/es habe gespukt
-
-
-

Futur I (Futuro)

-
-
er/sie/es werde spuken
-
-
-

Futur II (Futuro perfecto)

-
-
er/sie/es werde gespukt haben
-
-
-

Konjunktiv II (Condicional)

Präteritum (Pretérito imperfecto)

-
-
er/sie/es spukte
-
-
-

Plusquamperfekt (Pretérito pluscuamperfecto)

-
-
er/sie/es hätte gespukt
-
-
-

Futur I (Futuro)

-
-
er/sie/es würde spuken
-
-
-

Futur II (Futuro perfecto)

-
-
er/sie/es würde gespukt haben
-
-
-

Imperativ (Imperativo)

- (-)

-
-
-
-

Infinitiv (Infinitivo)

Präsens (Presente)

spuken

Perfekt (Pretérito perfecto compuesto)

gespukt haben

Partizip (Participio)

Präsens (Presente)

spukend

Perfekt (Pretérito perfecto compuesto)

gespukt

Verbos a conjugación similar de spuken

Otros verbos



iphone