Conjugación del verbo francés bruire

Verbo del grupo - El verbo bruire es intransitivo
El auxiliar avoir se usa con el verbo bruire
bruire en femenino

Indicatif (Indicativo)

Présent (Presente)

-
-
il bruit
-
-
ils bruissent

Passé composé (Pretérito perfecto compuesto)

-
-
-
-
-
-

Imparfait (Pretérito imperfecto)

-
-
il bruissait
-
-
ils bruissaient

Plus-que-parfait (Pretérito pluscuamperfecto)

-
-
-
-
-
-

Passé simple (Pretérito perfecto simple)

-
-
-
-
-
-

Passé antérieur (Pretérito anterior)

-
-
-
-
-
-

Futur simple (Futuro)

-
-
-
-
-
-

Futur antérieur (Futuro perfecto)

-
-
-
-
-
-

Conditionnel (Condicional)

Présent (Presente)

-
-
-
-
-
-

Passé (Perfecto)

-
-
-
-
-
-

Subjonctif (Subjuntivo)

Présent (Presente)

-
-
qu'il bruisse
-
-
qu'ils bruissent

Passé (Pretérito perfecto)

-
-
-
-
-
-

Imparfait (Pretérito imperfecto)

-
-
-
-
-
-

Plus-que-parfait (Pretérito pluscuamperfecto)

-
-
-
-
-
-

Impératif (Imperativo)

Présent (Presente)

-
-
-

Passé (Compuesto)

-
-
-

Infinitif (Infinitivo)

Présent (Presente)

bruir

Passé (Compuesto)

avoir brui

Participe (Participio)

Présent (Presente)

bruissant
 

Passé (Pasado)

brui
ayant brui

Gérondif (Gerundio)

Présent (Presente)

en bruissant

Passé (Compuesto)

en ayant brui

Sinónimo del verbo francés bruire


Otros verbos



iphone