Conjugación del verbo portugués abaluartar-se
Traducción abaluartar-se
Indicativo (Indicativo)
Presente (Presente)
eu abaluarto-me
tu abaluartas-te
ele abaluarta-se
nós abaluartamo-nos
vós abaluartais-vos
eles abaluartam-se
tu abaluartas-te
ele abaluarta-se
nós abaluartamo-nos
vós abaluartais-vos
eles abaluartam-se
Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)
eu tenho-me abaluartado
tu tens-te abaluartado
ele tem-se abaluartado
nós temo-nos abaluartado
vós tendes-vos abaluartado
eles têm-se abaluartado
tu tens-te abaluartado
ele tem-se abaluartado
nós temo-nos abaluartado
vós tendes-vos abaluartado
eles têm-se abaluartado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
eu abaluartava-me
tu abaluartavas-te
ele abaluartava-se
nós abaluartávamo-nos
vós abaluartáveis-vos
eles abaluartavam-se
tu abaluartavas-te
ele abaluartava-se
nós abaluartávamo-nos
vós abaluartáveis-vos
eles abaluartavam-se
Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)
eu tinha-me abaluartado
tu tinhas-te abaluartado
ele tinha-se abaluartado
nós tínhamo-nos abaluartado
vós tínheis-vos abaluartado
eles tinham-se abaluartado
tu tinhas-te abaluartado
ele tinha-se abaluartado
nós tínhamo-nos abaluartado
vós tínheis-vos abaluartado
eles tinham-se abaluartado
Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)
eu abaluartara-me
tu abaluartaras-te
ele abaluartara-se
nós abaluartáramo-nos
vós abaluartáreis-vos
eles abaluartaram-se
tu abaluartaras-te
ele abaluartara-se
nós abaluartáramo-nos
vós abaluartáreis-vos
eles abaluartaram-se
Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)
eu abaluartei-me
tu abaluartaste-te
ele abaluartou-se
nós abaluartámo-nos
vós abaluartastes-vos
eles abaluartaram-se
tu abaluartaste-te
ele abaluartou-se
nós abaluartámo-nos
vós abaluartastes-vos
eles abaluartaram-se
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera-me abaluartado
tu tiveras-te abaluartado
ele tivera-se abaluartado
nós tivéramo-nos abaluartado
vós tivéreis-vos abaluartado
eles tiveram-se abaluartado
tu tiveras-te abaluartado
ele tivera-se abaluartado
nós tivéramo-nos abaluartado
vós tivéreis-vos abaluartado
eles tiveram-se abaluartado
Futuro do presente simples (Futuro simple)
eu abaluartar-me-ei
tu abaluartar-te-ás
ele abaluartar-se-á
nós abaluartar-nos-emos
vós abaluartar-vos-eis
eles abaluartar-se-ão
tu abaluartar-te-ás
ele abaluartar-se-á
nós abaluartar-nos-emos
vós abaluartar-vos-eis
eles abaluartar-se-ão
Futuro do presente composto (Futuro perfecto)
eu ter-me-ei abaluartado
tu ter-te-ás abaluartado
ele ter-se-á abaluartado
nós ter-nos-emos abaluartado
vós ter-vos-eis abaluartado
eles ter-se-ão abaluartado
tu ter-te-ás abaluartado
ele ter-se-á abaluartado
nós ter-nos-emos abaluartado
vós ter-vos-eis abaluartado
eles ter-se-ão abaluartado
Condicional (Condicional)
Futuro do pretérito simples (Condicional)
eu abaluartar-me-ia
tu abaluartar-te-ias
ele abaluartar-se-ia
nós abaluartar-nos-íamos
vós abaluartar-vos-íeis
eles abaluartar-se-iam
tu abaluartar-te-ias
ele abaluartar-se-ia
nós abaluartar-nos-íamos
vós abaluartar-vos-íeis
eles abaluartar-se-iam
Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)
eu ter-me-ia abaluartado
tu ter-te-ias abaluartado
ele ter-se-ia abaluartado
nós ter-nos-íamos abaluartado
vós ter-vos-íeis abaluartado
eles ter-se-iam abaluartado
tu ter-te-ias abaluartado
ele ter-se-ia abaluartado
nós ter-nos-íamos abaluartado
vós ter-vos-íeis abaluartado
eles ter-se-iam abaluartado
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
Presente (Presente)
que eu me abaluarte
que tu te abaluartes
que ele se abaluarte
que nós nos abaluartemos
que vós vos abaluarteis
que eles se abaluartem
que tu te abaluartes
que ele se abaluarte
que nós nos abaluartemos
que vós vos abaluarteis
que eles se abaluartem
Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)
que eu tenha-me abaluartado
que tu tenhas-te abaluartado
que ele tenha-se abaluartado
que nós tenhamo-nos abaluartado
que vós tenhais-vos abaluartado
que eles tenham-se abaluartado
que tu tenhas-te abaluartado
que ele tenha-se abaluartado
que nós tenhamo-nos abaluartado
que vós tenhais-vos abaluartado
que eles tenham-se abaluartado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
se eu me abaluartasse
se tu te abaluartasses
se ele se abaluartasse
se nós nos abaluartássemos
se vós vos abaluartásseis
se eles se abaluartassem
se tu te abaluartasses
se ele se abaluartasse
se nós nos abaluartássemos
se vós vos abaluartásseis
se eles se abaluartassem
Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)
se eu tivesse-me abaluartado
se tu tivesses-te abaluartado
se ele tivesse-se abaluartado
se nós tivéssemo-nos abaluartado
se vós tivésseis-vos abaluartado
se eles tivessem-se abaluartado
se tu tivesses-te abaluartado
se ele tivesse-se abaluartado
se nós tivéssemo-nos abaluartado
se vós tivésseis-vos abaluartado
se eles tivessem-se abaluartado
Futuro simples (Futuro simple)
quando eu me abaluartar
quando tu te abaluartares
quando ele se abaluartar
quando nós nos abaluartarmos
quando vós vos abaluartardes
quando eles se abaluartarem
quando tu te abaluartares
quando ele se abaluartar
quando nós nos abaluartarmos
quando vós vos abaluartardes
quando eles se abaluartarem
Futuro composto (Futuro perfecto)
quando eu tiver-me abaluartado
quando tu tiveres-te abaluartado
quando ele tiver-se abaluartado
quando nós tivermo-nos abaluartado
quando vós tiverdes-vos abaluartado
quando eles tiverem-se abaluartado
quando tu tiveres-te abaluartado
quando ele tiver-se abaluartado
quando nós tivermo-nos abaluartado
quando vós tiverdes-vos abaluartado
quando eles tiverem-se abaluartado
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
Presente (Presente)
eu abaluartar-me
tu abaluartares-te
ele abaluartar-se
nós abaluartarmo-nos
vós abaluartardes-vos
eles abaluartarem-se
tu abaluartares-te
ele abaluartar-se
nós abaluartarmo-nos
vós abaluartardes-vos
eles abaluartarem-se
Pretérito (Pretérito perfecto)
eu ter-me abaluartado
tu teres-te abaluartado
ele ter-se abaluartado
nós termo-nos abaluartado
vós terdes-vos abaluartado
eles terem-se abaluartado
tu teres-te abaluartado
ele ter-se abaluartado
nós termo-nos abaluartado
vós terdes-vos abaluartado
eles terem-se abaluartado
Imperativo (Imperativo)
Afirmativo (Afirmativo)
-
abaluarta-te
abaluarte-se
abaluartemo-nos
abaluartai-vos
abaluartem-se
abaluarta-te
abaluarte-se
abaluartemo-nos
abaluartai-vos
abaluartem-se
Negativo (Negativo)
-
não te abaluartes
não se abaluarte
não nos abaluartemos
não vos abaluarteis
não se abaluartem
não te abaluartes
não se abaluarte
não nos abaluartemos
não vos abaluarteis
não se abaluartem
Verbos a conjugación similar de abaluartar-se
cantar - amar - estudar - falar - andar - deixar - passar - ponhar - trabalhar - regular - lavar - tomar - fraternizar - acoitar - açoitar - acamar - açamar - viajar - aceitar - comprar - acordar - cansar - matar - chamar - estressar - levar - contatar - suar - achar - contar -
Otros verbos
debicar - utar - sinalar - redar - reunificar - engravescer - baquetear - servilizar - perfilar - rearborizar - galanear - entrevar - entojar - englobular - abatocar - relicitar - reorganizar - redrar - enfumarar - emparreirar - roscar - repletar - envasar - embrear - madornar - arroxar - mantar - agarnachar - abaquetar - desencamisar - deludir - descender - esfuziar - misturar - parturejar - ejacular - escarapelar - profetar - menear - obumbrar - abecar - emertizar -