Conjugación del verbo portugués afrontar en voz pasiva
El verbo afrontar es transitivo o intransitivo
El verbo afrontar puede ser conjugado en forma pronominal : afrontar-se
afrontar | afrontar femenino
afrontar en voz pasiva | afrontar en voz pasiva femenino
El verbo afrontar puede ser conjugado en forma pronominal : afrontar-se
afrontar | afrontar femenino
afrontar en voz pasiva | afrontar en voz pasiva femenino
Indicativo (Indicativo)
Presente (Presente)
eu sou afrontado
tu és afrontado
ele é afrontado
nós somos afrontados
vós sois afrontados
eles são afrontados
tu és afrontado
ele é afrontado
nós somos afrontados
vós sois afrontados
eles são afrontados
Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)
eu tenho sido afrontado
tu tens sido afrontado
ele tem sido afrontado
nós temos sido afrontados
vós tendes sido afrontados
eles têm sido afrontados
tu tens sido afrontado
ele tem sido afrontado
nós temos sido afrontados
vós tendes sido afrontados
eles têm sido afrontados
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
eu era afrontado
tu eras afrontado
ele era afrontado
nós éramos afrontados
vós éreis afrontados
eles eram afrontados
tu eras afrontado
ele era afrontado
nós éramos afrontados
vós éreis afrontados
eles eram afrontados
Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)
eu tinha sido afrontado
tu tinhas sido afrontado
ele tinha sido afrontado
nós tínhamos sido afrontados
vós tínheis sido afrontados
eles tinham sido afrontados
tu tinhas sido afrontado
ele tinha sido afrontado
nós tínhamos sido afrontados
vós tínheis sido afrontados
eles tinham sido afrontados
Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)
eu fora afrontado
tu foras afrontado
ele fora afrontado
nós fôramos afrontados
vós fôreis afrontados
eles foram afrontados
tu foras afrontado
ele fora afrontado
nós fôramos afrontados
vós fôreis afrontados
eles foram afrontados
Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)
eu fui afrontado
tu foste afrontado
ele foi afrontado
nós fomos afrontados
vós fostes afrontados
eles foram afrontados
tu foste afrontado
ele foi afrontado
nós fomos afrontados
vós fostes afrontados
eles foram afrontados
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera sido afrontado
tu tiveras sido afrontado
ele tivera sido afrontado
nós tivéramos sido afrontados
vós tivéreis sido afrontados
eles tiveram sido afrontados
tu tiveras sido afrontado
ele tivera sido afrontado
nós tivéramos sido afrontados
vós tivéreis sido afrontados
eles tiveram sido afrontados
Futuro do presente simples (Futuro simple)
eu serei afrontado
tu serás afrontado
ele será afrontado
nós seremos afrontados
vós sereis afrontados
eles serão afrontados
tu serás afrontado
ele será afrontado
nós seremos afrontados
vós sereis afrontados
eles serão afrontados
Futuro do presente composto (Futuro perfecto)
eu terei sido afrontado
tu terás sido afrontado
ele terá sido afrontado
nós teremos sido afrontados
vós tereis sido afrontados
eles terão sido afrontados
tu terás sido afrontado
ele terá sido afrontado
nós teremos sido afrontados
vós tereis sido afrontados
eles terão sido afrontados
Condicional (Condicional)
Futuro do pretérito simples (Condicional)
eu seria afrontado
tu serias afrontado
ele seria afrontado
nós seríamos afrontados
vós seríeis afrontados
eles seriam afrontados
tu serias afrontado
ele seria afrontado
nós seríamos afrontados
vós seríeis afrontados
eles seriam afrontados
Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)
eu teria sido afrontado
tu terias sido afrontado
ele teria sido afrontado
nós teríamos sido afrontados
vós teríeis sido afrontados
eles teriam sido afrontados
tu terias sido afrontado
ele teria sido afrontado
nós teríamos sido afrontados
vós teríeis sido afrontados
eles teriam sido afrontados
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
Presente (Presente)
que eu seja afrontado
que tu sejas afrontado
que ele seja afrontado
que nós sejamos afrontados
que vós sejais afrontados
que eles sejam afrontados
que tu sejas afrontado
que ele seja afrontado
que nós sejamos afrontados
que vós sejais afrontados
que eles sejam afrontados
Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)
que eu tenha sido afrontado
que tu tenhas sido afrontado
que ele tenha sido afrontado
que nós tenhamos sido afrontados
que vós tenhais sido afrontados
que eles tenham sido afrontados
que tu tenhas sido afrontado
que ele tenha sido afrontado
que nós tenhamos sido afrontados
que vós tenhais sido afrontados
que eles tenham sido afrontados
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
se eu fosse afrontado
se tu fosses afrontado
se ele fosse afrontado
se nós fôssemos afrontados
se vós fôsseis afrontados
se eles fossem afrontados
se tu fosses afrontado
se ele fosse afrontado
se nós fôssemos afrontados
se vós fôsseis afrontados
se eles fossem afrontados
Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)
se eu tivesse sido afrontado
se tu tivesses sido afrontado
se ele tivesse sido afrontado
se nós tivéssemos sido afrontados
se vós tivésseis sido afrontados
se eles tivessem sido afrontados
se tu tivesses sido afrontado
se ele tivesse sido afrontado
se nós tivéssemos sido afrontados
se vós tivésseis sido afrontados
se eles tivessem sido afrontados
Futuro simples (Futuro simple)
quando eu for afrontado
quando tu fores afrontado
quando ele for afrontado
quando nós formos afrontados
quando vós fordes afrontados
quando eles forem afrontados
quando tu fores afrontado
quando ele for afrontado
quando nós formos afrontados
quando vós fordes afrontados
quando eles forem afrontados
Futuro composto (Futuro perfecto)
quando eu tiver sido afrontado
quando tu tiveres sido afrontado
quando ele tiver sido afrontado
quando nós tivermos sido afrontados
quando vós tiverdes sido afrontados
quando eles tiverem sido afrontados
quando tu tiveres sido afrontado
quando ele tiver sido afrontado
quando nós tivermos sido afrontados
quando vós tiverdes sido afrontados
quando eles tiverem sido afrontados
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
Presente (Presente)
eu ser afrontado
tu seres afrontado
ele ser afrontado
nós sermos afrontados
vós serdes afrontados
eles serem afrontados
tu seres afrontado
ele ser afrontado
nós sermos afrontados
vós serdes afrontados
eles serem afrontados
Pretérito (Pretérito perfecto)
eu ter sido afrontado
tu teres sido afrontado
ele ter sido afrontado
nós termos sido afrontados
vós terdes sido afrontados
eles terem sido afrontados
tu teres sido afrontado
ele ter sido afrontado
nós termos sido afrontados
vós terdes sido afrontados
eles terem sido afrontados
Imperativo (Imperativo)
Afirmativo (Afirmativo)
-
sê afrontado
seja afrontado
sejamos afrontados
serdes afrontados
serem afrontados
sê afrontado
seja afrontado
sejamos afrontados
serdes afrontados
serem afrontados
Negativo (Negativo)
-
sejas afrontado
seja afrontado
sejamos afrontados
sejais afrontados
sejam afrontados
sejas afrontado
seja afrontado
sejamos afrontados
sejais afrontados
sejam afrontados
Verbos a conjugación similar de afrontar
protocolar - desculpar - terminar - solicitar - preparar - continuar - anexar - tentar - flexionar - açucarar - apresentar - guardar - acompanhar - açodar - sujar - pular - vaiar - nadar - lembrar - reiterar - escutar - retornar - tornar - desejar - atuar - ensinar - separar - parabenizar - tirar - informar -
Otros verbos
impacientar - adoudar - veicular - apalacianar - absconder - vernaculizar - inalar - trombar - acanular - recrutar - agrinaldar - decantar - revistar - honorar - suplicar - adormentar - adamar - guisar - afitar - siglar - desencabar - timpanizar - mussitar - anatematizar - desarrancar - encoirar - apiançar - intermear - aniilar - revisitar - emigrar - envelhecer - monarquiar - esquartejar - ganchar - peraltar - redesenhar - antepor - entecar-se - nanar - enfrear - tribular -