Conjugación del verbo portugués apartar en voz pasiva
Traducción apartar
Indicativo (Indicativo)
eu sou apartado
tu és apartado
ele é apartado
nós somos apartados
vós sois apartados
eles são apartados
eu tenho sido apartado
tu tens sido apartado
ele tem sido apartado
nós temos sido apartados
vós tendes sido apartados
eles têm sido apartados
eu era apartado
tu eras apartado
ele era apartado
nós éramos apartados
vós éreis apartados
eles eram apartados
eu tinha sido apartado
tu tinhas sido apartado
ele tinha sido apartado
nós tínhamos sido apartados
vós tínheis sido apartados
eles tinham sido apartados
eu fora apartado
tu foras apartado
ele fora apartado
nós fôramos apartados
vós fôreis apartados
eles foram apartados
eu fui apartado
tu foste apartado
ele foi apartado
nós fomos apartados
vós fostes apartados
eles foram apartados
eu tivera sido apartado
tu tiveras sido apartado
ele tivera sido apartado
nós tivéramos sido apartados
vós tivéreis sido apartados
eles tiveram sido apartados
eu serei apartado
tu serás apartado
ele será apartado
nós seremos apartados
vós sereis apartados
eles serão apartados
eu terei sido apartado
tu terás sido apartado
ele terá sido apartado
nós teremos sido apartados
vós tereis sido apartados
eles terão sido apartados
Condicional (Condicional)
eu seria apartado
tu serias apartado
ele seria apartado
nós seríamos apartados
vós seríeis apartados
eles seriam apartados
eu teria sido apartado
tu terias sido apartado
ele teria sido apartado
nós teríamos sido apartados
vós teríeis sido apartados
eles teriam sido apartados
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
que eu seja apartado
que tu sejas apartado
que ele seja apartado
que nós sejamos apartados
que vós sejais apartados
que eles sejam apartados
que eu tenha sido apartado
que tu tenhas sido apartado
que ele tenha sido apartado
que nós tenhamos sido apartados
que vós tenhais sido apartados
que eles tenham sido apartados
se eu fosse apartado
se tu fosses apartado
se ele fosse apartado
se nós fôssemos apartados
se vós fôsseis apartados
se eles fossem apartados
se eu tivesse sido apartado
se tu tivesses sido apartado
se ele tivesse sido apartado
se nós tivéssemos sido apartados
se vós tivésseis sido apartados
se eles tivessem sido apartados
quando eu for apartado
quando tu fores apartado
quando ele for apartado
quando nós formos apartados
quando vós fordes apartados
quando eles forem apartados
quando eu tiver sido apartado
quando tu tiveres sido apartado
quando ele tiver sido apartado
quando nós tivermos sido apartados
quando vós tiverdes sido apartados
quando eles tiverem sido apartados
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
eu ser apartado
tu seres apartado
ele ser apartado
nós sermos apartados
vós serdes apartados
eles serem apartados
eu ter sido apartado
tu teres sido apartado
ele ter sido apartado
nós termos sido apartados
vós terdes sido apartados
eles terem sido apartados
Imperativo (Imperativo)
-
sê apartado
seja apartado
sejamos apartados
serdes apartados
serem apartados
-
sejas apartado
seja apartado
sejamos apartados
sejais apartados
sejam apartados
Verbos a conjugación similar de apartar
Otros verbos