Conjugación del verbo portugués contemplar-se
Traducción contemplar-se
Indicativo (Indicativo)
Presente (Presente)
eu contemplo-me
tu contemplas-te
ele contempla-se
nós contemplamo-nos
vós contemplais-vos
eles contemplam-se
tu contemplas-te
ele contempla-se
nós contemplamo-nos
vós contemplais-vos
eles contemplam-se
Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)
eu tenho-me contemplado
tu tens-te contemplado
ele tem-se contemplado
nós temo-nos contemplado
vós tendes-vos contemplado
eles têm-se contemplado
tu tens-te contemplado
ele tem-se contemplado
nós temo-nos contemplado
vós tendes-vos contemplado
eles têm-se contemplado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
eu contemplava-me
tu contemplavas-te
ele contemplava-se
nós contemplávamo-nos
vós contempláveis-vos
eles contemplavam-se
tu contemplavas-te
ele contemplava-se
nós contemplávamo-nos
vós contempláveis-vos
eles contemplavam-se
Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)
eu tinha-me contemplado
tu tinhas-te contemplado
ele tinha-se contemplado
nós tínhamo-nos contemplado
vós tínheis-vos contemplado
eles tinham-se contemplado
tu tinhas-te contemplado
ele tinha-se contemplado
nós tínhamo-nos contemplado
vós tínheis-vos contemplado
eles tinham-se contemplado
Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)
eu contemplara-me
tu contemplaras-te
ele contemplara-se
nós contempláramo-nos
vós contempláreis-vos
eles contemplaram-se
tu contemplaras-te
ele contemplara-se
nós contempláramo-nos
vós contempláreis-vos
eles contemplaram-se
Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)
eu contemplei-me
tu contemplaste-te
ele contemplou-se
nós contemplámo-nos
vós contemplastes-vos
eles contemplaram-se
tu contemplaste-te
ele contemplou-se
nós contemplámo-nos
vós contemplastes-vos
eles contemplaram-se
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera-me contemplado
tu tiveras-te contemplado
ele tivera-se contemplado
nós tivéramo-nos contemplado
vós tivéreis-vos contemplado
eles tiveram-se contemplado
tu tiveras-te contemplado
ele tivera-se contemplado
nós tivéramo-nos contemplado
vós tivéreis-vos contemplado
eles tiveram-se contemplado
Futuro do presente simples (Futuro simple)
eu contemplar-me-ei
tu contemplar-te-ás
ele contemplar-se-á
nós contemplar-nos-emos
vós contemplar-vos-eis
eles contemplar-se-ão
tu contemplar-te-ás
ele contemplar-se-á
nós contemplar-nos-emos
vós contemplar-vos-eis
eles contemplar-se-ão
Futuro do presente composto (Futuro perfecto)
eu ter-me-ei contemplado
tu ter-te-ás contemplado
ele ter-se-á contemplado
nós ter-nos-emos contemplado
vós ter-vos-eis contemplado
eles ter-se-ão contemplado
tu ter-te-ás contemplado
ele ter-se-á contemplado
nós ter-nos-emos contemplado
vós ter-vos-eis contemplado
eles ter-se-ão contemplado
Condicional (Condicional)
Futuro do pretérito simples (Condicional)
eu contemplar-me-ia
tu contemplar-te-ias
ele contemplar-se-ia
nós contemplar-nos-íamos
vós contemplar-vos-íeis
eles contemplar-se-iam
tu contemplar-te-ias
ele contemplar-se-ia
nós contemplar-nos-íamos
vós contemplar-vos-íeis
eles contemplar-se-iam
Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)
eu ter-me-ia contemplado
tu ter-te-ias contemplado
ele ter-se-ia contemplado
nós ter-nos-íamos contemplado
vós ter-vos-íeis contemplado
eles ter-se-iam contemplado
tu ter-te-ias contemplado
ele ter-se-ia contemplado
nós ter-nos-íamos contemplado
vós ter-vos-íeis contemplado
eles ter-se-iam contemplado
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
Presente (Presente)
que eu me contemple
que tu te contemples
que ele se contemple
que nós nos contemplemos
que vós vos contempleis
que eles se contemplem
que tu te contemples
que ele se contemple
que nós nos contemplemos
que vós vos contempleis
que eles se contemplem
Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)
que eu tenha-me contemplado
que tu tenhas-te contemplado
que ele tenha-se contemplado
que nós tenhamo-nos contemplado
que vós tenhais-vos contemplado
que eles tenham-se contemplado
que tu tenhas-te contemplado
que ele tenha-se contemplado
que nós tenhamo-nos contemplado
que vós tenhais-vos contemplado
que eles tenham-se contemplado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
se eu me contemplasse
se tu te contemplasses
se ele se contemplasse
se nós nos contemplássemos
se vós vos contemplásseis
se eles se contemplassem
se tu te contemplasses
se ele se contemplasse
se nós nos contemplássemos
se vós vos contemplásseis
se eles se contemplassem
Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)
se eu tivesse-me contemplado
se tu tivesses-te contemplado
se ele tivesse-se contemplado
se nós tivéssemo-nos contemplado
se vós tivésseis-vos contemplado
se eles tivessem-se contemplado
se tu tivesses-te contemplado
se ele tivesse-se contemplado
se nós tivéssemo-nos contemplado
se vós tivésseis-vos contemplado
se eles tivessem-se contemplado
Futuro simples (Futuro simple)
quando eu me contemplar
quando tu te contemplares
quando ele se contemplar
quando nós nos contemplarmos
quando vós vos contemplardes
quando eles se contemplarem
quando tu te contemplares
quando ele se contemplar
quando nós nos contemplarmos
quando vós vos contemplardes
quando eles se contemplarem
Futuro composto (Futuro perfecto)
quando eu tiver-me contemplado
quando tu tiveres-te contemplado
quando ele tiver-se contemplado
quando nós tivermo-nos contemplado
quando vós tiverdes-vos contemplado
quando eles tiverem-se contemplado
quando tu tiveres-te contemplado
quando ele tiver-se contemplado
quando nós tivermo-nos contemplado
quando vós tiverdes-vos contemplado
quando eles tiverem-se contemplado
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
Presente (Presente)
eu contemplar-me
tu contemplares-te
ele contemplar-se
nós contemplarmo-nos
vós contemplardes-vos
eles contemplarem-se
tu contemplares-te
ele contemplar-se
nós contemplarmo-nos
vós contemplardes-vos
eles contemplarem-se
Pretérito (Pretérito perfecto)
eu ter-me contemplado
tu teres-te contemplado
ele ter-se contemplado
nós termo-nos contemplado
vós terdes-vos contemplado
eles terem-se contemplado
tu teres-te contemplado
ele ter-se contemplado
nós termo-nos contemplado
vós terdes-vos contemplado
eles terem-se contemplado
Imperativo (Imperativo)
Afirmativo (Afirmativo)
-
contempla-te
contemple-se
contemplemo-nos
contemplai-vos
contemplem-se
contempla-te
contemple-se
contemplemo-nos
contemplai-vos
contemplem-se
Negativo (Negativo)
-
não te contemples
não se contemple
não nos contemplemos
não vos contempleis
não se contemplem
não te contemples
não se contemple
não nos contemplemos
não vos contempleis
não se contemplem
Verbos a conjugación similar de contemplar-se
cantar - amar - estudar - falar - andar - deixar - passar - ponhar - trabalhar - regular - lavar - tomar - fraternizar - acoitar - açoitar - acamar - açamar - viajar - aceitar - comprar - acordar - cansar - matar - chamar - estressar - levar - contatar - suar - achar - contar -
Otros verbos
aviventar - avistar - caprichar - azar - azucrinar - assolar - fotocopiar - captar - cindir - barrar - babujar - afazer - negar - aguentar - eletrocutar - confundir - esbofetear - contrariar - remarcar - honrar - abnegar - sobrevoar - contractar - descriminar - destacar - distanciar - assassinar - castigar - indentificar - submeter - brechar - pautear-se - gasalhar - vendar - espatifar - descultivar - arredondar - inviscerar - mupicar-se - amouxar - concionar - revalorizar -