Conjugación del verbo portugués costumar-se femenino

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu costumo-me
tu costumas-te
ela costuma-se
nós costumamo-nos
vós costumais-vos
elas costumam-se

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho-me costumado
tu tens-te costumado
ela tem-se costumado
nós temo-nos costumado
vós tendes-vos costumado
elas têm-se costumado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu costumava-me
tu costumavas-te
ela costumava-se
nós costumávamo-nos
vós costumáveis-vos
elas costumavam-se

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha-me costumado
tu tinhas-te costumado
ela tinha-se costumado
nós tínhamo-nos costumado
vós tínheis-vos costumado
elas tinham-se costumado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu costumara-me
tu costumaras-te
ela costumara-se
nós costumáramo-nos
vós costumáreis-vos
elas costumaram-se

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu costumei-me
tu costumaste-te
ela costumou-se
nós costumámo-nos
vós costumastes-vos
elas costumaram-se

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera-me costumado
tu tiveras-te costumado
ela tivera-se costumado
nós tivéramo-nos costumado
vós tivéreis-vos costumado
elas tiveram-se costumado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu costumar-me-ei
tu costumar-te-ás
ela costumar-se-á
nós costumar-nos-emos
vós costumar-vos-eis
elas costumar-se-ão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu ter-me-ei costumado
tu ter-te-ás costumado
ela ter-se-á costumado
nós ter-nos-emos costumado
vós ter-vos-eis costumado
elas ter-se-ão costumado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu costumar-me-ia
tu costumar-te-ias
ela costumar-se-ia
nós costumar-nos-íamos
vós costumar-vos-íeis
elas costumar-se-iam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu ter-me-ia costumado
tu ter-te-ias costumado
ela ter-se-ia costumado
nós ter-nos-íamos costumado
vós ter-vos-íeis costumado
elas ter-se-iam costumado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu me costume
que tu te costumes
que ela se costume
que nós nos costumemos
que vós vos costumeis
que elas se costumem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha-me costumado
que tu tenhas-te costumado
que ela tenha-se costumado
que nós tenhamo-nos costumado
que vós tenhais-vos costumado
que elas tenham-se costumado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu me costumasse
se tu te costumasses
se ela se costumasse
se nós nos costumássemos
se vós vos costumásseis
se elas se costumassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse-me costumado
se tu tivesses-te costumado
se ela tivesse-se costumado
se nós tivéssemo-nos costumado
se vós tivésseis-vos costumado
se elas tivessem-se costumado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu me costumar
quando tu te costumares
quando ela se costumar
quando nós nos costumarmos
quando vós vos costumardes
quando elas se costumarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver-me costumado
quando tu tiveres-te costumado
quando ela tiver-se costumado
quando nós tivermo-nos costumado
quando vós tiverdes-vos costumado
quando elas tiverem-se costumado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu costumar-me
tu costumares-te
ela costumar-se
nós costumarmo-nos
vós costumardes-vos
elas costumarem-se

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter-me costumado
tu teres-te costumado
ela ter-se costumado
nós termo-nos costumado
vós terdes-vos costumado
elas terem-se costumado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
costuma-te
costume-se
costumemo-nos
costumai-vos
costumem-se

Negativo (Negativo)

-
não te costumes
não se costume
não nos costumemos
não vos costumeis
não se costumem

Verbos a conjugación similar de costumar-se

Otros verbos



iphone