Conjugación del verbo portugués insurreccionar femenino
El verbo insurreccionar es transitivo
El verbo insurreccionar puede ser conjugado en forma pronominal : insurreccionar-se
insurreccionar | insurreccionar femenino
insurreccionar en voz pasiva | insurreccionar en voz pasiva femenino
El verbo insurreccionar puede ser conjugado en forma pronominal : insurreccionar-se
insurreccionar | insurreccionar femenino
insurreccionar en voz pasiva | insurreccionar en voz pasiva femenino
Indicativo (Indicativo)
Presente (Presente)
eu insurrecciono
tu insurreccionas
ela insurrecciona
nós insurreccionamos
vós insurreccionais
elas insurreccionam
tu insurreccionas
ela insurrecciona
nós insurreccionamos
vós insurreccionais
elas insurreccionam
Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)
eu tenho insurreccionado
tu tens insurreccionado
ela tem insurreccionado
nós temos insurreccionado
vós tendes insurreccionado
elas têm insurreccionado
tu tens insurreccionado
ela tem insurreccionado
nós temos insurreccionado
vós tendes insurreccionado
elas têm insurreccionado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
eu insurreccionava
tu insurreccionavas
ela insurreccionava
nós insurreccionávamos
vós insurreccionáveis
elas insurreccionavam
tu insurreccionavas
ela insurreccionava
nós insurreccionávamos
vós insurreccionáveis
elas insurreccionavam
Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)
eu tinha insurreccionado
tu tinhas insurreccionado
ela tinha insurreccionado
nós tínhamos insurreccionado
vós tínheis insurreccionado
elas tinham insurreccionado
tu tinhas insurreccionado
ela tinha insurreccionado
nós tínhamos insurreccionado
vós tínheis insurreccionado
elas tinham insurreccionado
Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)
eu insurreccionara
tu insurreccionaras
ela insurreccionara
nós insurreccionáramos
vós insurreccionáreis
elas insurreccionaram
tu insurreccionaras
ela insurreccionara
nós insurreccionáramos
vós insurreccionáreis
elas insurreccionaram
Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)
eu insurreccionei
tu insurreccionaste
ela insurreccionou
nós insurreccionámos
vós insurreccionastes
elas insurreccionaram
tu insurreccionaste
ela insurreccionou
nós insurreccionámos
vós insurreccionastes
elas insurreccionaram
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera insurreccionado
tu tiveras insurreccionado
ela tivera insurreccionado
nós tivéramos insurreccionado
vós tivéreis insurreccionado
elas tiveram insurreccionado
tu tiveras insurreccionado
ela tivera insurreccionado
nós tivéramos insurreccionado
vós tivéreis insurreccionado
elas tiveram insurreccionado
Futuro do presente simples (Futuro simple)
eu insurreccionarei
tu insurreccionarás
ela insurreccionará
nós insurreccionaremos
vós insurreccionareis
elas insurreccionarão
tu insurreccionarás
ela insurreccionará
nós insurreccionaremos
vós insurreccionareis
elas insurreccionarão
Futuro do presente composto (Futuro perfecto)
eu terei insurreccionado
tu terás insurreccionado
ela terá insurreccionado
nós teremos insurreccionado
vós tereis insurreccionado
elas terão insurreccionado
tu terás insurreccionado
ela terá insurreccionado
nós teremos insurreccionado
vós tereis insurreccionado
elas terão insurreccionado
Condicional (Condicional)
Futuro do pretérito simples (Condicional)
eu insurreccionaria
tu insurreccionarias
ela insurreccionaria
nós insurreccionaríamos
vós insurreccionaríeis
elas insurreccionariam
tu insurreccionarias
ela insurreccionaria
nós insurreccionaríamos
vós insurreccionaríeis
elas insurreccionariam
Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)
eu teria insurreccionado
tu terias insurreccionado
ela teria insurreccionado
nós teríamos insurreccionado
vós teríeis insurreccionado
elas teriam insurreccionado
tu terias insurreccionado
ela teria insurreccionado
nós teríamos insurreccionado
vós teríeis insurreccionado
elas teriam insurreccionado
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
Presente (Presente)
que eu insurreccione
que tu insurrecciones
que ela insurreccione
que nós insurreccionemos
que vós insurreccioneis
que elas insurreccionem
que tu insurrecciones
que ela insurreccione
que nós insurreccionemos
que vós insurreccioneis
que elas insurreccionem
Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)
que eu tenha insurreccionado
que tu tenhas insurreccionado
que ela tenha insurreccionado
que nós tenhamos insurreccionado
que vós tenhais insurreccionado
que elas tenham insurreccionado
que tu tenhas insurreccionado
que ela tenha insurreccionado
que nós tenhamos insurreccionado
que vós tenhais insurreccionado
que elas tenham insurreccionado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
se eu insurreccionasse
se tu insurreccionasses
se ela insurreccionasse
se nós insurreccionássemos
se vós insurreccionásseis
se elas insurreccionassem
se tu insurreccionasses
se ela insurreccionasse
se nós insurreccionássemos
se vós insurreccionásseis
se elas insurreccionassem
Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)
se eu tivesse insurreccionado
se tu tivesses insurreccionado
se ela tivesse insurreccionado
se nós tivéssemos insurreccionado
se vós tivésseis insurreccionado
se elas tivessem insurreccionado
se tu tivesses insurreccionado
se ela tivesse insurreccionado
se nós tivéssemos insurreccionado
se vós tivésseis insurreccionado
se elas tivessem insurreccionado
Futuro simples (Futuro simple)
quando eu insurreccionar
quando tu insurreccionares
quando ela insurreccionar
quando nós insurreccionarmos
quando vós insurreccionardes
quando elas insurreccionarem
quando tu insurreccionares
quando ela insurreccionar
quando nós insurreccionarmos
quando vós insurreccionardes
quando elas insurreccionarem
Futuro composto (Futuro perfecto)
quando eu tiver insurreccionado
quando tu tiveres insurreccionado
quando ela tiver insurreccionado
quando nós tivermos insurreccionado
quando vós tiverdes insurreccionado
quando elas tiverem insurreccionado
quando tu tiveres insurreccionado
quando ela tiver insurreccionado
quando nós tivermos insurreccionado
quando vós tiverdes insurreccionado
quando elas tiverem insurreccionado
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
Presente (Presente)
eu insurreccionar
tu insurreccionares
ela insurreccionar
nós insurreccionarmos
vós insurreccionardes
elas insurreccionarem
tu insurreccionares
ela insurreccionar
nós insurreccionarmos
vós insurreccionardes
elas insurreccionarem
Pretérito (Pretérito perfecto)
eu ter insurreccionado
tu teres insurreccionado
ela ter insurreccionado
nós termos insurreccionado
vós terdes insurreccionado
elas terem insurreccionado
tu teres insurreccionado
ela ter insurreccionado
nós termos insurreccionado
vós terdes insurreccionado
elas terem insurreccionado
Imperativo (Imperativo)
Afirmativo (Afirmativo)
-
insurrecciona
insurreccione
insurreccionemos
insurreccionai
insurreccionem
insurrecciona
insurreccione
insurreccionemos
insurreccionai
insurreccionem
Negativo (Negativo)
-
não insurrecciones
não insurreccione
não insurreccionemos
não insurreccioneis
não insurreccionem
não insurrecciones
não insurreccione
não insurreccionemos
não insurreccioneis
não insurreccionem
Verbos a conjugación similar de insurreccionar
precisar - olhar - decepcionar - ajudar - limpar - encontrar - acreditar - acabar - sonhar - faltar - deturpar - botar - respeitar - pensar - chorar - tranquilizar - adorar - sentar - louvar - conversar - roubar - acanhar - voltar - cuidar - tatuar - descansar - pintar - mandar - açular - entrar -
Otros verbos
embrancar - apragatar - marginar - parolar - prologar - encanar - locucionar - regulamentar - guturalizar - tipografar - reinscrever - superalimentar - venalizar - retovar - borriçar - triscar - cedilhar - umectar - afivelar - revocar - rocegar - macetear - indisciplinar - mermar - nevoar - hiemalizar - descodear - afalcoar - punguear - visionar - encabrestar - repintar - proliferar - caftinar-se - gabionar - racionalizar - triunfar - encubar - portear - aguentar - envaretar-se - preopinar -