Conjugación del verbo alemán antelefonieren

Verbo regular
El auxiliar haben se usa con el verbo antelefonieren
antelefonieren
Verbo separable

Indikativ (Indicativo)

Präsens (Presente)

ich telefoniere an
du telefonierst an
er/sie/es telefoniert an
wir telefonieren an
ihr telefoniert an
sie/Sie telefonieren an

Präteritum (Pretérito imperfecto)

ich telefonierte an
du telefoniertest an
er/sie/es telefonierte an
wir telefonierten an
ihr telefoniertet an
sie/Sie telefonierten an

Perfekt (Pretérito perfecto compuesto)

ich habe antelefoniert
du hast antelefoniert
er/sie/es hat antelefoniert
wir haben antelefoniert
ihr habt antelefoniert
sie/Sie haben antelefoniert

Plusquamperfekt (Pretérito pluscuamperfecto)

ich hatte antelefoniert
du hattest antelefoniert
er/sie/es hatte antelefoniert
wir hatten antelefoniert
ihr hattet antelefoniert
sie/Sie hatten antelefoniert

Futur I (Futuro)

ich werde antelefonieren
du wirst antelefonieren
er/sie/es wird antelefonieren
wir werden antelefonieren
ihr werdet antelefonieren
sie/Sie werden antelefonieren

Futur II (Futuro perfecto)

ich werde antelefoniert haben
du wirst antelefoniert haben
er/sie/es wird antelefoniert haben
wir werden antelefoniert haben
ihr werdet antelefoniert haben
sie/Sie werden antelefoniert haben

Konjunktiv I (Subjuntivo)

Präsens (Presente)

ich telefoniere an
du telefonierest an
er/sie/es telefoniere an
wir telefonieren an
ihr telefonieret an
sie/Sie telefonieren an

Perfekt (Pretérito perfecto compuesto)

ich habe antelefoniert
du habest antelefoniert
er/sie/es habe antelefoniert
wir haben antelefoniert
ihr habet antelefoniert
sie/Sie haben antelefoniert

Futur I (Futuro)

ich werde antelefonieren
du werdest antelefonieren
er/sie/es werde antelefonieren
wir werden antelefonieren
ihr werdet antelefonieren
sie/Sie werden antelefonieren

Futur II (Futuro perfecto)

ich werde antelefoniert haben
du werdest antelefoniert haben
er/sie/es werde antelefoniert haben
wir werden antelefoniert haben
ihr werdet antelefoniert haben
sie/Sie werden antelefoniert haben

Konjunktiv II (Condicional)

Präteritum (Pretérito imperfecto)

ich telefonierte an
du telefoniertest an
er/sie/es telefonierte an
wir telefonierten an
ihr telefoniertet an
sie/Sie telefonierten an

Plusquamperfekt (Pretérito pluscuamperfecto)

ich hätte antelefoniert
du hättest antelefoniert
er/sie/es hätte antelefoniert
wir hätten antelefoniert
ihr hättet antelefoniert
sie/Sie hätten antelefoniert

Futur I (Futuro)

ich würde antelefonieren
du würdest antelefonieren
er/sie/es würde antelefonieren
wir würden antelefonieren
ihr würdet antelefonieren
sie/Sie würden antelefonieren

Futur II (Futuro perfecto)

ich würde antelefoniert haben
du würdest antelefoniert haben
er/sie/es würde antelefoniert haben
wir würden antelefoniert haben
ihr würdet antelefoniert haben
sie/Sie würden antelefoniert haben

Imperativ (Imperativo)

- (-)

telefonier(e) an
telefonieren wir an
telefoniert an
telefonieren Sie an

Infinitiv (Infinitivo)

Präsens (Presente)

antelefonieren

Perfekt (Pretérito perfecto compuesto)

antelefoniert haben

Partizip (Participio)

Präsens (Presente)

antelefonierend

Perfekt (Pretérito perfecto compuesto)

antelefoniert

Verbos a conjugación similar de antelefonieren

Otros verbos



iphone