Conjugación del verbo portugués arrincoar femenino

El verbo arrincoar es transitivo
El verbo arrincoar puede ser conjugado en forma pronominal : arrincoar-se
arrincoar | arrincoar femenino
arrincoar en voz pasiva | arrincoar en voz pasiva femenino

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu arrincoo
tu arrincoas
ela arrincoa
nós arrincoamos
vós arrincoais
elas arrincoam

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho arrincoado
tu tens arrincoado
ela tem arrincoado
nós temos arrincoado
vós tendes arrincoado
elas têm arrincoado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu arrincoava
tu arrincoavas
ela arrincoava
nós arrincoávamos
vós arrincoáveis
elas arrincoavam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha arrincoado
tu tinhas arrincoado
ela tinha arrincoado
nós tínhamos arrincoado
vós tínheis arrincoado
elas tinham arrincoado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu arrincoara
tu arrincoaras
ela arrincoara
nós arrincoáramos
vós arrincoáreis
elas arrincoaram

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu arrincoei
tu arrincoaste
ela arrincoou
nós arrincoámos
vós arrincoastes
elas arrincoaram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera arrincoado
tu tiveras arrincoado
ela tivera arrincoado
nós tivéramos arrincoado
vós tivéreis arrincoado
elas tiveram arrincoado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu arrincoarei
tu arrincoarás
ela arrincoará
nós arrincoaremos
vós arrincoareis
elas arrincoarão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu terei arrincoado
tu terás arrincoado
ela terá arrincoado
nós teremos arrincoado
vós tereis arrincoado
elas terão arrincoado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu arrincoaria
tu arrincoarias
ela arrincoaria
nós arrincoaríamos
vós arrincoaríeis
elas arrincoariam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu teria arrincoado
tu terias arrincoado
ela teria arrincoado
nós teríamos arrincoado
vós teríeis arrincoado
elas teriam arrincoado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu arrincoe
que tu arrincoes
que ela arrincoe
que nós arrincoemos
que vós arrincoeis
que elas arrincoem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha arrincoado
que tu tenhas arrincoado
que ela tenha arrincoado
que nós tenhamos arrincoado
que vós tenhais arrincoado
que elas tenham arrincoado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu arrincoasse
se tu arrincoasses
se ela arrincoasse
se nós arrincoássemos
se vós arrincoásseis
se elas arrincoassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse arrincoado
se tu tivesses arrincoado
se ela tivesse arrincoado
se nós tivéssemos arrincoado
se vós tivésseis arrincoado
se elas tivessem arrincoado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu arrincoar
quando tu arrincoares
quando ela arrincoar
quando nós arrincoarmos
quando vós arrincoardes
quando elas arrincoarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver arrincoado
quando tu tiveres arrincoado
quando ela tiver arrincoado
quando nós tivermos arrincoado
quando vós tiverdes arrincoado
quando elas tiverem arrincoado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu arrincoar
tu arrincoares
ela arrincoar
nós arrincoarmos
vós arrincoardes
elas arrincoarem

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter arrincoado
tu teres arrincoado
ela ter arrincoado
nós termos arrincoado
vós terdes arrincoado
elas terem arrincoado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
arrincoa
arrincoe
arrincoemos
arrincoai
arrincoem

Negativo (Negativo)

-
não arrincoes
não arrincoe
não arrincoemos
não arrincoeis
não arrincoem

Verbos a conjugación similar de arrincoar

Otros verbos



iphone