Conjugación del verbo portugués arrincoar

El verbo arrincoar es transitivo
El verbo arrincoar puede ser conjugado en forma pronominal : arrincoar-se
arrincoar | arrincoar femenino
arrincoar en voz pasiva | arrincoar en voz pasiva femenino

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu arrincoo
tu arrincoas
ele arrincoa
nós arrincoamos
vós arrincoais
eles arrincoam

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho arrincoado
tu tens arrincoado
ele tem arrincoado
nós temos arrincoado
vós tendes arrincoado
eles têm arrincoado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu arrincoava
tu arrincoavas
ele arrincoava
nós arrincoávamos
vós arrincoáveis
eles arrincoavam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha arrincoado
tu tinhas arrincoado
ele tinha arrincoado
nós tínhamos arrincoado
vós tínheis arrincoado
eles tinham arrincoado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu arrincoara
tu arrincoaras
ele arrincoara
nós arrincoáramos
vós arrincoáreis
eles arrincoaram

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu arrincoei
tu arrincoaste
ele arrincoou
nós arrincoámos
vós arrincoastes
eles arrincoaram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera arrincoado
tu tiveras arrincoado
ele tivera arrincoado
nós tivéramos arrincoado
vós tivéreis arrincoado
eles tiveram arrincoado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu arrincoarei
tu arrincoarás
ele arrincoará
nós arrincoaremos
vós arrincoareis
eles arrincoarão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu terei arrincoado
tu terás arrincoado
ele terá arrincoado
nós teremos arrincoado
vós tereis arrincoado
eles terão arrincoado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu arrincoaria
tu arrincoarias
ele arrincoaria
nós arrincoaríamos
vós arrincoaríeis
eles arrincoariam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu teria arrincoado
tu terias arrincoado
ele teria arrincoado
nós teríamos arrincoado
vós teríeis arrincoado
eles teriam arrincoado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu arrincoe
que tu arrincoes
que ele arrincoe
que nós arrincoemos
que vós arrincoeis
que eles arrincoem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha arrincoado
que tu tenhas arrincoado
que ele tenha arrincoado
que nós tenhamos arrincoado
que vós tenhais arrincoado
que eles tenham arrincoado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu arrincoasse
se tu arrincoasses
se ele arrincoasse
se nós arrincoássemos
se vós arrincoásseis
se eles arrincoassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse arrincoado
se tu tivesses arrincoado
se ele tivesse arrincoado
se nós tivéssemos arrincoado
se vós tivésseis arrincoado
se eles tivessem arrincoado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu arrincoar
quando tu arrincoares
quando ele arrincoar
quando nós arrincoarmos
quando vós arrincoardes
quando eles arrincoarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver arrincoado
quando tu tiveres arrincoado
quando ele tiver arrincoado
quando nós tivermos arrincoado
quando vós tiverdes arrincoado
quando eles tiverem arrincoado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu arrincoar
tu arrincoares
ele arrincoar
nós arrincoarmos
vós arrincoardes
eles arrincoarem

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter arrincoado
tu teres arrincoado
ele ter arrincoado
nós termos arrincoado
vós terdes arrincoado
eles terem arrincoado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
arrincoa
arrincoe
arrincoemos
arrincoai
arrincoem

Negativo (Negativo)

-
não arrincoes
não arrincoe
não arrincoemos
não arrincoeis
não arrincoem

Verbos a conjugación similar de arrincoar

Otros verbos



iphone