Conjugación del verbo portugués arrincoar-se femenino

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu arrincoo-me
tu arrincoas-te
ela arrincoa-se
nós arrincoamo-nos
vós arrincoais-vos
elas arrincoam-se

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho-me arrincoado
tu tens-te arrincoado
ela tem-se arrincoado
nós temo-nos arrincoado
vós tendes-vos arrincoado
elas têm-se arrincoado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu arrincoava-me
tu arrincoavas-te
ela arrincoava-se
nós arrincoávamo-nos
vós arrincoáveis-vos
elas arrincoavam-se

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha-me arrincoado
tu tinhas-te arrincoado
ela tinha-se arrincoado
nós tínhamo-nos arrincoado
vós tínheis-vos arrincoado
elas tinham-se arrincoado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu arrincoara-me
tu arrincoaras-te
ela arrincoara-se
nós arrincoáramo-nos
vós arrincoáreis-vos
elas arrincoaram-se

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu arrincoei-me
tu arrincoaste-te
ela arrincoou-se
nós arrincoámo-nos
vós arrincoastes-vos
elas arrincoaram-se

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera-me arrincoado
tu tiveras-te arrincoado
ela tivera-se arrincoado
nós tivéramo-nos arrincoado
vós tivéreis-vos arrincoado
elas tiveram-se arrincoado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu arrincoar-me-ei
tu arrincoar-te-ás
ela arrincoar-se-á
nós arrincoar-nos-emos
vós arrincoar-vos-eis
elas arrincoar-se-ão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu ter-me-ei arrincoado
tu ter-te-ás arrincoado
ela ter-se-á arrincoado
nós ter-nos-emos arrincoado
vós ter-vos-eis arrincoado
elas ter-se-ão arrincoado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu arrincoar-me-ia
tu arrincoar-te-ias
ela arrincoar-se-ia
nós arrincoar-nos-íamos
vós arrincoar-vos-íeis
elas arrincoar-se-iam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu ter-me-ia arrincoado
tu ter-te-ias arrincoado
ela ter-se-ia arrincoado
nós ter-nos-íamos arrincoado
vós ter-vos-íeis arrincoado
elas ter-se-iam arrincoado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu me arrincoe
que tu te arrincoes
que ela se arrincoe
que nós nos arrincoemos
que vós vos arrincoeis
que elas se arrincoem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha-me arrincoado
que tu tenhas-te arrincoado
que ela tenha-se arrincoado
que nós tenhamo-nos arrincoado
que vós tenhais-vos arrincoado
que elas tenham-se arrincoado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu me arrincoasse
se tu te arrincoasses
se ela se arrincoasse
se nós nos arrincoássemos
se vós vos arrincoásseis
se elas se arrincoassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse-me arrincoado
se tu tivesses-te arrincoado
se ela tivesse-se arrincoado
se nós tivéssemo-nos arrincoado
se vós tivésseis-vos arrincoado
se elas tivessem-se arrincoado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu me arrincoar
quando tu te arrincoares
quando ela se arrincoar
quando nós nos arrincoarmos
quando vós vos arrincoardes
quando elas se arrincoarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver-me arrincoado
quando tu tiveres-te arrincoado
quando ela tiver-se arrincoado
quando nós tivermo-nos arrincoado
quando vós tiverdes-vos arrincoado
quando elas tiverem-se arrincoado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu arrincoar-me
tu arrincoares-te
ela arrincoar-se
nós arrincoarmo-nos
vós arrincoardes-vos
elas arrincoarem-se

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter-me arrincoado
tu teres-te arrincoado
ela ter-se arrincoado
nós termo-nos arrincoado
vós terdes-vos arrincoado
elas terem-se arrincoado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
arrincoa-te
arrincoe-se
arrincoemo-nos
arrincoai-vos
arrincoem-se

Negativo (Negativo)

-
não te arrincoes
não se arrincoe
não nos arrincoemos
não vos arrincoeis
não se arrincoem

Verbos a conjugación similar de arrincoar-se

Otros verbos



iphone