Conjugación del verbo portugués cognominar-se
Indicativo (Indicativo)
Presente (Presente)
eu cognomino-me
tu cognominas-te
ele cognomina-se
nós cognominamo-nos
vós cognominais-vos
eles cognominam-se
tu cognominas-te
ele cognomina-se
nós cognominamo-nos
vós cognominais-vos
eles cognominam-se
Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)
eu tenho-me cognominado
tu tens-te cognominado
ele tem-se cognominado
nós temo-nos cognominado
vós tendes-vos cognominado
eles têm-se cognominado
tu tens-te cognominado
ele tem-se cognominado
nós temo-nos cognominado
vós tendes-vos cognominado
eles têm-se cognominado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
eu cognominava-me
tu cognominavas-te
ele cognominava-se
nós cognominávamo-nos
vós cognomináveis-vos
eles cognominavam-se
tu cognominavas-te
ele cognominava-se
nós cognominávamo-nos
vós cognomináveis-vos
eles cognominavam-se
Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)
eu tinha-me cognominado
tu tinhas-te cognominado
ele tinha-se cognominado
nós tínhamo-nos cognominado
vós tínheis-vos cognominado
eles tinham-se cognominado
tu tinhas-te cognominado
ele tinha-se cognominado
nós tínhamo-nos cognominado
vós tínheis-vos cognominado
eles tinham-se cognominado
Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)
eu cognominara-me
tu cognominaras-te
ele cognominara-se
nós cognomináramo-nos
vós cognomináreis-vos
eles cognominaram-se
tu cognominaras-te
ele cognominara-se
nós cognomináramo-nos
vós cognomináreis-vos
eles cognominaram-se
Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)
eu cognominei-me
tu cognominaste-te
ele cognominou-se
nós cognominámo-nos
vós cognominastes-vos
eles cognominaram-se
tu cognominaste-te
ele cognominou-se
nós cognominámo-nos
vós cognominastes-vos
eles cognominaram-se
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera-me cognominado
tu tiveras-te cognominado
ele tivera-se cognominado
nós tivéramo-nos cognominado
vós tivéreis-vos cognominado
eles tiveram-se cognominado
tu tiveras-te cognominado
ele tivera-se cognominado
nós tivéramo-nos cognominado
vós tivéreis-vos cognominado
eles tiveram-se cognominado
Futuro do presente simples (Futuro simple)
eu cognominar-me-ei
tu cognominar-te-ás
ele cognominar-se-á
nós cognominar-nos-emos
vós cognominar-vos-eis
eles cognominar-se-ão
tu cognominar-te-ás
ele cognominar-se-á
nós cognominar-nos-emos
vós cognominar-vos-eis
eles cognominar-se-ão
Futuro do presente composto (Futuro perfecto)
eu ter-me-ei cognominado
tu ter-te-ás cognominado
ele ter-se-á cognominado
nós ter-nos-emos cognominado
vós ter-vos-eis cognominado
eles ter-se-ão cognominado
tu ter-te-ás cognominado
ele ter-se-á cognominado
nós ter-nos-emos cognominado
vós ter-vos-eis cognominado
eles ter-se-ão cognominado
Condicional (Condicional)
Futuro do pretérito simples (Condicional)
eu cognominar-me-ia
tu cognominar-te-ias
ele cognominar-se-ia
nós cognominar-nos-íamos
vós cognominar-vos-íeis
eles cognominar-se-iam
tu cognominar-te-ias
ele cognominar-se-ia
nós cognominar-nos-íamos
vós cognominar-vos-íeis
eles cognominar-se-iam
Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)
eu ter-me-ia cognominado
tu ter-te-ias cognominado
ele ter-se-ia cognominado
nós ter-nos-íamos cognominado
vós ter-vos-íeis cognominado
eles ter-se-iam cognominado
tu ter-te-ias cognominado
ele ter-se-ia cognominado
nós ter-nos-íamos cognominado
vós ter-vos-íeis cognominado
eles ter-se-iam cognominado
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
Presente (Presente)
que eu me cognomine
que tu te cognomines
que ele se cognomine
que nós nos cognominemos
que vós vos cognomineis
que eles se cognominem
que tu te cognomines
que ele se cognomine
que nós nos cognominemos
que vós vos cognomineis
que eles se cognominem
Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)
que eu tenha-me cognominado
que tu tenhas-te cognominado
que ele tenha-se cognominado
que nós tenhamo-nos cognominado
que vós tenhais-vos cognominado
que eles tenham-se cognominado
que tu tenhas-te cognominado
que ele tenha-se cognominado
que nós tenhamo-nos cognominado
que vós tenhais-vos cognominado
que eles tenham-se cognominado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
se eu me cognominasse
se tu te cognominasses
se ele se cognominasse
se nós nos cognominássemos
se vós vos cognominásseis
se eles se cognominassem
se tu te cognominasses
se ele se cognominasse
se nós nos cognominássemos
se vós vos cognominásseis
se eles se cognominassem
Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)
se eu tivesse-me cognominado
se tu tivesses-te cognominado
se ele tivesse-se cognominado
se nós tivéssemo-nos cognominado
se vós tivésseis-vos cognominado
se eles tivessem-se cognominado
se tu tivesses-te cognominado
se ele tivesse-se cognominado
se nós tivéssemo-nos cognominado
se vós tivésseis-vos cognominado
se eles tivessem-se cognominado
Futuro simples (Futuro simple)
quando eu me cognominar
quando tu te cognominares
quando ele se cognominar
quando nós nos cognominarmos
quando vós vos cognominardes
quando eles se cognominarem
quando tu te cognominares
quando ele se cognominar
quando nós nos cognominarmos
quando vós vos cognominardes
quando eles se cognominarem
Futuro composto (Futuro perfecto)
quando eu tiver-me cognominado
quando tu tiveres-te cognominado
quando ele tiver-se cognominado
quando nós tivermo-nos cognominado
quando vós tiverdes-vos cognominado
quando eles tiverem-se cognominado
quando tu tiveres-te cognominado
quando ele tiver-se cognominado
quando nós tivermo-nos cognominado
quando vós tiverdes-vos cognominado
quando eles tiverem-se cognominado
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
Presente (Presente)
eu cognominar-me
tu cognominares-te
ele cognominar-se
nós cognominarmo-nos
vós cognominardes-vos
eles cognominarem-se
tu cognominares-te
ele cognominar-se
nós cognominarmo-nos
vós cognominardes-vos
eles cognominarem-se
Pretérito (Pretérito perfecto)
eu ter-me cognominado
tu teres-te cognominado
ele ter-se cognominado
nós termo-nos cognominado
vós terdes-vos cognominado
eles terem-se cognominado
tu teres-te cognominado
ele ter-se cognominado
nós termo-nos cognominado
vós terdes-vos cognominado
eles terem-se cognominado
Imperativo (Imperativo)
Afirmativo (Afirmativo)
-
cognomina-te
cognomine-se
cognominemo-nos
cognominai-vos
cognominem-se
cognomina-te
cognomine-se
cognominemo-nos
cognominai-vos
cognominem-se
Negativo (Negativo)
-
não te cognomines
não se cognomine
não nos cognominemos
não vos cognomineis
não se cognominem
não te cognomines
não se cognomine
não nos cognominemos
não vos cognomineis
não se cognominem
Verbos a conjugación similar de cognominar-se
cantar - amar - estudar - falar - andar - deixar - passar - ponhar - trabalhar - regular - lavar - tomar - fraternizar - acoitar - açoitar - acamar - açamar - viajar - aceitar - comprar - acordar - cansar - matar - chamar - estressar - levar - contatar - suar - achar - contar -
Otros verbos
telever - redarguir - desfalcar - raciocinar - conjuntar - despenhar - tapear - avozear - abolar - arquitetar - escopetear - desgrumar - trancar - trançar - axicarar - prantear - santificar - tender - assetear - desmoutar - chapear - fitar - desencerrar - bolar - dignificar - retraçar - desenferrujar - candiar - financiar - desinternar - fragmentar - ensinar - fariscar - encanzoar - desendividar - piorar - naipar-se - ilibar - engrinaldar - lindar - conjeturar - posicionar -