Conjugación del verbo portugués enovelar-se

Traducción enovelar-se

enovelar-se ➔ rebobinar

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu enovelo-me
tu enovelas-te
ele enovela-se
nós enovelamo-nos
vós enovelais-vos
eles enovelam-se

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho-me enovelado
tu tens-te enovelado
ele tem-se enovelado
nós temo-nos enovelado
vós tendes-vos enovelado
eles têm-se enovelado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu enovelava-me
tu enovelavas-te
ele enovelava-se
nós enovelávamo-nos
vós enoveláveis-vos
eles enovelavam-se

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha-me enovelado
tu tinhas-te enovelado
ele tinha-se enovelado
nós tínhamo-nos enovelado
vós tínheis-vos enovelado
eles tinham-se enovelado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu enovelara-me
tu enovelaras-te
ele enovelara-se
nós enoveláramo-nos
vós enoveláreis-vos
eles enovelaram-se

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu enovelei-me
tu enovelaste-te
ele enovelou-se
nós enovelámo-nos
vós enovelastes-vos
eles enovelaram-se

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera-me enovelado
tu tiveras-te enovelado
ele tivera-se enovelado
nós tivéramo-nos enovelado
vós tivéreis-vos enovelado
eles tiveram-se enovelado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu enovelar-me-ei
tu enovelar-te-ás
ele enovelar-se-á
nós enovelar-nos-emos
vós enovelar-vos-eis
eles enovelar-se-ão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu ter-me-ei enovelado
tu ter-te-ás enovelado
ele ter-se-á enovelado
nós ter-nos-emos enovelado
vós ter-vos-eis enovelado
eles ter-se-ão enovelado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu enovelar-me-ia
tu enovelar-te-ias
ele enovelar-se-ia
nós enovelar-nos-íamos
vós enovelar-vos-íeis
eles enovelar-se-iam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu ter-me-ia enovelado
tu ter-te-ias enovelado
ele ter-se-ia enovelado
nós ter-nos-íamos enovelado
vós ter-vos-íeis enovelado
eles ter-se-iam enovelado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu me enovele
que tu te enoveles
que ele se enovele
que nós nos enovelemos
que vós vos enoveleis
que eles se enovelem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha-me enovelado
que tu tenhas-te enovelado
que ele tenha-se enovelado
que nós tenhamo-nos enovelado
que vós tenhais-vos enovelado
que eles tenham-se enovelado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu me enovelasse
se tu te enovelasses
se ele se enovelasse
se nós nos enovelássemos
se vós vos enovelásseis
se eles se enovelassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse-me enovelado
se tu tivesses-te enovelado
se ele tivesse-se enovelado
se nós tivéssemo-nos enovelado
se vós tivésseis-vos enovelado
se eles tivessem-se enovelado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu me enovelar
quando tu te enovelares
quando ele se enovelar
quando nós nos enovelarmos
quando vós vos enovelardes
quando eles se enovelarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver-me enovelado
quando tu tiveres-te enovelado
quando ele tiver-se enovelado
quando nós tivermo-nos enovelado
quando vós tiverdes-vos enovelado
quando eles tiverem-se enovelado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu enovelar-me
tu enovelares-te
ele enovelar-se
nós enovelarmo-nos
vós enovelardes-vos
eles enovelarem-se

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter-me enovelado
tu teres-te enovelado
ele ter-se enovelado
nós termo-nos enovelado
vós terdes-vos enovelado
eles terem-se enovelado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
enovela-te
enovele-se
enovelemo-nos
enovelai-vos
enovelem-se

Negativo (Negativo)

-
não te enoveles
não se enovele
não nos enovelemos
não vos enoveleis
não se enovelem

Verbos a conjugación similar de enovelar-se

Otros verbos



iphone