Conjugación del verbo portugués enovelar

El verbo enovelar es transitivo
El verbo enovelar puede ser conjugado en forma pronominal : enovelar-se
enovelar | enovelar femenino
enovelar en voz pasiva | enovelar en voz pasiva femenino

Traducción enovelar

enovelar ➔ ennoblecer

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu enovelo
tu enovelas
ele enovela
nós enovelamos
vós enovelais
eles enovelam

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho enovelado
tu tens enovelado
ele tem enovelado
nós temos enovelado
vós tendes enovelado
eles têm enovelado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu enovelava
tu enovelavas
ele enovelava
nós enovelávamos
vós enoveláveis
eles enovelavam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha enovelado
tu tinhas enovelado
ele tinha enovelado
nós tínhamos enovelado
vós tínheis enovelado
eles tinham enovelado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu enovelara
tu enovelaras
ele enovelara
nós enoveláramos
vós enoveláreis
eles enovelaram

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu enovelei
tu enovelaste
ele enovelou
nós enovelámos
vós enovelastes
eles enovelaram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera enovelado
tu tiveras enovelado
ele tivera enovelado
nós tivéramos enovelado
vós tivéreis enovelado
eles tiveram enovelado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu enovelarei
tu enovelarás
ele enovelará
nós enovelaremos
vós enovelareis
eles enovelarão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu terei enovelado
tu terás enovelado
ele terá enovelado
nós teremos enovelado
vós tereis enovelado
eles terão enovelado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu enovelaria
tu enovelarias
ele enovelaria
nós enovelaríamos
vós enovelaríeis
eles enovelariam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu teria enovelado
tu terias enovelado
ele teria enovelado
nós teríamos enovelado
vós teríeis enovelado
eles teriam enovelado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu enovele
que tu enoveles
que ele enovele
que nós enovelemos
que vós enoveleis
que eles enovelem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha enovelado
que tu tenhas enovelado
que ele tenha enovelado
que nós tenhamos enovelado
que vós tenhais enovelado
que eles tenham enovelado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu enovelasse
se tu enovelasses
se ele enovelasse
se nós enovelássemos
se vós enovelásseis
se eles enovelassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse enovelado
se tu tivesses enovelado
se ele tivesse enovelado
se nós tivéssemos enovelado
se vós tivésseis enovelado
se eles tivessem enovelado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu enovelar
quando tu enovelares
quando ele enovelar
quando nós enovelarmos
quando vós enovelardes
quando eles enovelarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver enovelado
quando tu tiveres enovelado
quando ele tiver enovelado
quando nós tivermos enovelado
quando vós tiverdes enovelado
quando eles tiverem enovelado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu enovelar
tu enovelares
ele enovelar
nós enovelarmos
vós enovelardes
eles enovelarem

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter enovelado
tu teres enovelado
ele ter enovelado
nós termos enovelado
vós terdes enovelado
eles terem enovelado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
enovela
enovele
enovelemos
enovelai
enovelem

Negativo (Negativo)

-
não enoveles
não enovele
não enovelemos
não enoveleis
não enovelem

Verbos a conjugación similar de enovelar

Otros verbos



iphone