Conjugación del verbo portugués habituar-se

Traducción habituar-se

habituar-se ➔ acostumbrarse

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu habituo-me
tu habituas-te
ele habitua-se
nós habituamo-nos
vós habituais-vos
eles habituam-se

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho-me habituado
tu tens-te habituado
ele tem-se habituado
nós temo-nos habituado
vós tendes-vos habituado
eles têm-se habituado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu habituava-me
tu habituavas-te
ele habituava-se
nós habituávamo-nos
vós habituáveis-vos
eles habituavam-se

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha-me habituado
tu tinhas-te habituado
ele tinha-se habituado
nós tínhamo-nos habituado
vós tínheis-vos habituado
eles tinham-se habituado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu habituara-me
tu habituaras-te
ele habituara-se
nós habituáramo-nos
vós habituáreis-vos
eles habituaram-se

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu habituei-me
tu habituaste-te
ele habituou-se
nós habituámo-nos
vós habituastes-vos
eles habituaram-se

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera-me habituado
tu tiveras-te habituado
ele tivera-se habituado
nós tivéramo-nos habituado
vós tivéreis-vos habituado
eles tiveram-se habituado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu habituar-me-ei
tu habituar-te-ás
ele habituar-se-á
nós habituar-nos-emos
vós habituar-vos-eis
eles habituar-se-ão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu ter-me-ei habituado
tu ter-te-ás habituado
ele ter-se-á habituado
nós ter-nos-emos habituado
vós ter-vos-eis habituado
eles ter-se-ão habituado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu habituar-me-ia
tu habituar-te-ias
ele habituar-se-ia
nós habituar-nos-íamos
vós habituar-vos-íeis
eles habituar-se-iam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu ter-me-ia habituado
tu ter-te-ias habituado
ele ter-se-ia habituado
nós ter-nos-íamos habituado
vós ter-vos-íeis habituado
eles ter-se-iam habituado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu me habitue
que tu te habitues
que ele se habitue
que nós nos habituemos
que vós vos habitueis
que eles se habituem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha-me habituado
que tu tenhas-te habituado
que ele tenha-se habituado
que nós tenhamo-nos habituado
que vós tenhais-vos habituado
que eles tenham-se habituado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu me habituasse
se tu te habituasses
se ele se habituasse
se nós nos habituássemos
se vós vos habituásseis
se eles se habituassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse-me habituado
se tu tivesses-te habituado
se ele tivesse-se habituado
se nós tivéssemo-nos habituado
se vós tivésseis-vos habituado
se eles tivessem-se habituado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu me habituar
quando tu te habituares
quando ele se habituar
quando nós nos habituarmos
quando vós vos habituardes
quando eles se habituarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver-me habituado
quando tu tiveres-te habituado
quando ele tiver-se habituado
quando nós tivermo-nos habituado
quando vós tiverdes-vos habituado
quando eles tiverem-se habituado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu habituar-me
tu habituares-te
ele habituar-se
nós habituarmo-nos
vós habituardes-vos
eles habituarem-se

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter-me habituado
tu teres-te habituado
ele ter-se habituado
nós termo-nos habituado
vós terdes-vos habituado
eles terem-se habituado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
habitua-te
habitue-se
habituemo-nos
habituai-vos
habituem-se

Negativo (Negativo)

-
não te habitues
não se habitue
não nos habituemos
não vos habitueis
não se habituem

Verbos a conjugación similar de habituar-se

Otros verbos



iphone