Conjugación del verbo portugués mancomunar-se femenino
Indicativo (Indicativo)
Presente (Presente)
eu mancomuno-me
tu mancomunas-te
ela mancomuna-se
nós mancomunamo-nos
vós mancomunais-vos
elas mancomunam-se
tu mancomunas-te
ela mancomuna-se
nós mancomunamo-nos
vós mancomunais-vos
elas mancomunam-se
Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)
eu tenho-me mancomunado
tu tens-te mancomunado
ela tem-se mancomunado
nós temo-nos mancomunado
vós tendes-vos mancomunado
elas têm-se mancomunado
tu tens-te mancomunado
ela tem-se mancomunado
nós temo-nos mancomunado
vós tendes-vos mancomunado
elas têm-se mancomunado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
eu mancomunava-me
tu mancomunavas-te
ela mancomunava-se
nós mancomunávamo-nos
vós mancomunáveis-vos
elas mancomunavam-se
tu mancomunavas-te
ela mancomunava-se
nós mancomunávamo-nos
vós mancomunáveis-vos
elas mancomunavam-se
Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)
eu tinha-me mancomunado
tu tinhas-te mancomunado
ela tinha-se mancomunado
nós tínhamo-nos mancomunado
vós tínheis-vos mancomunado
elas tinham-se mancomunado
tu tinhas-te mancomunado
ela tinha-se mancomunado
nós tínhamo-nos mancomunado
vós tínheis-vos mancomunado
elas tinham-se mancomunado
Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)
eu mancomunara-me
tu mancomunaras-te
ela mancomunara-se
nós mancomunáramo-nos
vós mancomunáreis-vos
elas mancomunaram-se
tu mancomunaras-te
ela mancomunara-se
nós mancomunáramo-nos
vós mancomunáreis-vos
elas mancomunaram-se
Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)
eu mancomunei-me
tu mancomunaste-te
ela mancomunou-se
nós mancomunámo-nos
vós mancomunastes-vos
elas mancomunaram-se
tu mancomunaste-te
ela mancomunou-se
nós mancomunámo-nos
vós mancomunastes-vos
elas mancomunaram-se
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera-me mancomunado
tu tiveras-te mancomunado
ela tivera-se mancomunado
nós tivéramo-nos mancomunado
vós tivéreis-vos mancomunado
elas tiveram-se mancomunado
tu tiveras-te mancomunado
ela tivera-se mancomunado
nós tivéramo-nos mancomunado
vós tivéreis-vos mancomunado
elas tiveram-se mancomunado
Futuro do presente simples (Futuro simple)
eu mancomunar-me-ei
tu mancomunar-te-ás
ela mancomunar-se-á
nós mancomunar-nos-emos
vós mancomunar-vos-eis
elas mancomunar-se-ão
tu mancomunar-te-ás
ela mancomunar-se-á
nós mancomunar-nos-emos
vós mancomunar-vos-eis
elas mancomunar-se-ão
Futuro do presente composto (Futuro perfecto)
eu ter-me-ei mancomunado
tu ter-te-ás mancomunado
ela ter-se-á mancomunado
nós ter-nos-emos mancomunado
vós ter-vos-eis mancomunado
elas ter-se-ão mancomunado
tu ter-te-ás mancomunado
ela ter-se-á mancomunado
nós ter-nos-emos mancomunado
vós ter-vos-eis mancomunado
elas ter-se-ão mancomunado
Condicional (Condicional)
Futuro do pretérito simples (Condicional)
eu mancomunar-me-ia
tu mancomunar-te-ias
ela mancomunar-se-ia
nós mancomunar-nos-íamos
vós mancomunar-vos-íeis
elas mancomunar-se-iam
tu mancomunar-te-ias
ela mancomunar-se-ia
nós mancomunar-nos-íamos
vós mancomunar-vos-íeis
elas mancomunar-se-iam
Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)
eu ter-me-ia mancomunado
tu ter-te-ias mancomunado
ela ter-se-ia mancomunado
nós ter-nos-íamos mancomunado
vós ter-vos-íeis mancomunado
elas ter-se-iam mancomunado
tu ter-te-ias mancomunado
ela ter-se-ia mancomunado
nós ter-nos-íamos mancomunado
vós ter-vos-íeis mancomunado
elas ter-se-iam mancomunado
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
Presente (Presente)
que eu me mancomune
que tu te mancomunes
que ela se mancomune
que nós nos mancomunemos
que vós vos mancomuneis
que elas se mancomunem
que tu te mancomunes
que ela se mancomune
que nós nos mancomunemos
que vós vos mancomuneis
que elas se mancomunem
Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)
que eu tenha-me mancomunado
que tu tenhas-te mancomunado
que ela tenha-se mancomunado
que nós tenhamo-nos mancomunado
que vós tenhais-vos mancomunado
que elas tenham-se mancomunado
que tu tenhas-te mancomunado
que ela tenha-se mancomunado
que nós tenhamo-nos mancomunado
que vós tenhais-vos mancomunado
que elas tenham-se mancomunado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
se eu me mancomunasse
se tu te mancomunasses
se ela se mancomunasse
se nós nos mancomunássemos
se vós vos mancomunásseis
se elas se mancomunassem
se tu te mancomunasses
se ela se mancomunasse
se nós nos mancomunássemos
se vós vos mancomunásseis
se elas se mancomunassem
Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)
se eu tivesse-me mancomunado
se tu tivesses-te mancomunado
se ela tivesse-se mancomunado
se nós tivéssemo-nos mancomunado
se vós tivésseis-vos mancomunado
se elas tivessem-se mancomunado
se tu tivesses-te mancomunado
se ela tivesse-se mancomunado
se nós tivéssemo-nos mancomunado
se vós tivésseis-vos mancomunado
se elas tivessem-se mancomunado
Futuro simples (Futuro simple)
quando eu me mancomunar
quando tu te mancomunares
quando ela se mancomunar
quando nós nos mancomunarmos
quando vós vos mancomunardes
quando elas se mancomunarem
quando tu te mancomunares
quando ela se mancomunar
quando nós nos mancomunarmos
quando vós vos mancomunardes
quando elas se mancomunarem
Futuro composto (Futuro perfecto)
quando eu tiver-me mancomunado
quando tu tiveres-te mancomunado
quando ela tiver-se mancomunado
quando nós tivermo-nos mancomunado
quando vós tiverdes-vos mancomunado
quando elas tiverem-se mancomunado
quando tu tiveres-te mancomunado
quando ela tiver-se mancomunado
quando nós tivermo-nos mancomunado
quando vós tiverdes-vos mancomunado
quando elas tiverem-se mancomunado
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
Presente (Presente)
eu mancomunar-me
tu mancomunares-te
ela mancomunar-se
nós mancomunarmo-nos
vós mancomunardes-vos
elas mancomunarem-se
tu mancomunares-te
ela mancomunar-se
nós mancomunarmo-nos
vós mancomunardes-vos
elas mancomunarem-se
Pretérito (Pretérito perfecto)
eu ter-me mancomunado
tu teres-te mancomunado
ela ter-se mancomunado
nós termo-nos mancomunado
vós terdes-vos mancomunado
elas terem-se mancomunado
tu teres-te mancomunado
ela ter-se mancomunado
nós termo-nos mancomunado
vós terdes-vos mancomunado
elas terem-se mancomunado
Imperativo (Imperativo)
Afirmativo (Afirmativo)
-
mancomuna-te
mancomune-se
mancomunemo-nos
mancomunai-vos
mancomunem-se
mancomuna-te
mancomune-se
mancomunemo-nos
mancomunai-vos
mancomunem-se
Negativo (Negativo)
-
não te mancomunes
não se mancomune
não nos mancomunemos
não vos mancomuneis
não se mancomunem
não te mancomunes
não se mancomune
não nos mancomunemos
não vos mancomuneis
não se mancomunem
Verbos a conjugación similar de mancomunar-se
precisar - olhar - decepcionar - ajudar - limpar - encontrar - acreditar - acabar - sonhar - faltar - deturpar - botar - respeitar - pensar - chorar - tranquilizar - adorar - sentar - louvar - conversar - roubar - acanhar - voltar - cuidar - tatuar - descansar - pintar - mandar - açular - entrar -
Otros verbos
centrifugar - amplificar - prognosticar - andaimar - despossar - assenzalar - desavolumar - agurentar - corvejar - rotear - delir - desamoedar - faular - arrematar - abobar - resvalar - chumbar - acrimoniar - amnistiar - dilatar - afreimar - espantar - emassilhar - desacidificar - artesonar - habituar - maltratar - torrar - tipificar - descoser - trocar - zingar-se - complicar - esnocar - desabelhar - bruxulear - escabrear - esgatanhar - encaranguejar - rabiar - aprofundar - invejar -