Conjugación del verbo portugués perturbar femenino

El verbo perturbar es transitivo o intransitivo
El verbo perturbar puede ser conjugado en forma pronominal : perturbar-se
perturbar | perturbar femenino
perturbar en voz pasiva | perturbar en voz pasiva femenino

Traducción perturbar

perturbar ➔ molestar

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu perturbo
tu perturbas
ela perturba
nós perturbamos
vós perturbais
elas perturbam

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho perturbado
tu tens perturbado
ela tem perturbado
nós temos perturbado
vós tendes perturbado
elas têm perturbado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu perturbava
tu perturbavas
ela perturbava
nós perturbávamos
vós perturbáveis
elas perturbavam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha perturbado
tu tinhas perturbado
ela tinha perturbado
nós tínhamos perturbado
vós tínheis perturbado
elas tinham perturbado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu perturbara
tu perturbaras
ela perturbara
nós perturbáramos
vós perturbáreis
elas perturbaram

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu perturbei
tu perturbaste
ela perturbou
nós perturbámos
vós perturbastes
elas perturbaram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera perturbado
tu tiveras perturbado
ela tivera perturbado
nós tivéramos perturbado
vós tivéreis perturbado
elas tiveram perturbado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu perturbarei
tu perturbarás
ela perturbará
nós perturbaremos
vós perturbareis
elas perturbarão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu terei perturbado
tu terás perturbado
ela terá perturbado
nós teremos perturbado
vós tereis perturbado
elas terão perturbado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu perturbaria
tu perturbarias
ela perturbaria
nós perturbaríamos
vós perturbaríeis
elas perturbariam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu teria perturbado
tu terias perturbado
ela teria perturbado
nós teríamos perturbado
vós teríeis perturbado
elas teriam perturbado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu perturbe
que tu perturbes
que ela perturbe
que nós perturbemos
que vós perturbeis
que elas perturbem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha perturbado
que tu tenhas perturbado
que ela tenha perturbado
que nós tenhamos perturbado
que vós tenhais perturbado
que elas tenham perturbado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu perturbasse
se tu perturbasses
se ela perturbasse
se nós perturbássemos
se vós perturbásseis
se elas perturbassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse perturbado
se tu tivesses perturbado
se ela tivesse perturbado
se nós tivéssemos perturbado
se vós tivésseis perturbado
se elas tivessem perturbado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu perturbar
quando tu perturbares
quando ela perturbar
quando nós perturbarmos
quando vós perturbardes
quando elas perturbarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver perturbado
quando tu tiveres perturbado
quando ela tiver perturbado
quando nós tivermos perturbado
quando vós tiverdes perturbado
quando elas tiverem perturbado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu perturbar
tu perturbares
ela perturbar
nós perturbarmos
vós perturbardes
elas perturbarem

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter perturbado
tu teres perturbado
ela ter perturbado
nós termos perturbado
vós terdes perturbado
elas terem perturbado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
perturba
perturbe
perturbemos
perturbai
perturbem

Negativo (Negativo)

-
não perturbes
não perturbe
não perturbemos
não perturbeis
não perturbem

Verbos a conjugación similar de perturbar

Otros verbos



iphone