Conjugación del verbo portugués perturbar

El verbo perturbar es transitivo o intransitivo
El verbo perturbar puede ser conjugado en forma pronominal : perturbar-se
perturbar | perturbar femenino
perturbar en voz pasiva | perturbar en voz pasiva femenino

Traducción perturbar

perturbar ➔ molestar

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu perturbo
tu perturbas
ele perturba
nós perturbamos
vós perturbais
eles perturbam

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho perturbado
tu tens perturbado
ele tem perturbado
nós temos perturbado
vós tendes perturbado
eles têm perturbado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu perturbava
tu perturbavas
ele perturbava
nós perturbávamos
vós perturbáveis
eles perturbavam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha perturbado
tu tinhas perturbado
ele tinha perturbado
nós tínhamos perturbado
vós tínheis perturbado
eles tinham perturbado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu perturbara
tu perturbaras
ele perturbara
nós perturbáramos
vós perturbáreis
eles perturbaram

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu perturbei
tu perturbaste
ele perturbou
nós perturbámos
vós perturbastes
eles perturbaram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera perturbado
tu tiveras perturbado
ele tivera perturbado
nós tivéramos perturbado
vós tivéreis perturbado
eles tiveram perturbado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu perturbarei
tu perturbarás
ele perturbará
nós perturbaremos
vós perturbareis
eles perturbarão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu terei perturbado
tu terás perturbado
ele terá perturbado
nós teremos perturbado
vós tereis perturbado
eles terão perturbado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu perturbaria
tu perturbarias
ele perturbaria
nós perturbaríamos
vós perturbaríeis
eles perturbariam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu teria perturbado
tu terias perturbado
ele teria perturbado
nós teríamos perturbado
vós teríeis perturbado
eles teriam perturbado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu perturbe
que tu perturbes
que ele perturbe
que nós perturbemos
que vós perturbeis
que eles perturbem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha perturbado
que tu tenhas perturbado
que ele tenha perturbado
que nós tenhamos perturbado
que vós tenhais perturbado
que eles tenham perturbado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu perturbasse
se tu perturbasses
se ele perturbasse
se nós perturbássemos
se vós perturbásseis
se eles perturbassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse perturbado
se tu tivesses perturbado
se ele tivesse perturbado
se nós tivéssemos perturbado
se vós tivésseis perturbado
se eles tivessem perturbado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu perturbar
quando tu perturbares
quando ele perturbar
quando nós perturbarmos
quando vós perturbardes
quando eles perturbarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver perturbado
quando tu tiveres perturbado
quando ele tiver perturbado
quando nós tivermos perturbado
quando vós tiverdes perturbado
quando eles tiverem perturbado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu perturbar
tu perturbares
ele perturbar
nós perturbarmos
vós perturbardes
eles perturbarem

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter perturbado
tu teres perturbado
ele ter perturbado
nós termos perturbado
vós terdes perturbado
eles terem perturbado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
perturba
perturbe
perturbemos
perturbai
perturbem

Negativo (Negativo)

-
não perturbes
não perturbe
não perturbemos
não perturbeis
não perturbem

Verbos a conjugación similar de perturbar

Otros verbos



iphone