Conjugación del verbo portugués individuar
El verbo individuar es transitivo
El verbo individuar puede ser conjugado en forma pronominal : individuar-se
individuar | individuar femenino
individuar en voz pasiva | individuar en voz pasiva femenino
El verbo individuar puede ser conjugado en forma pronominal : individuar-se
individuar | individuar femenino
individuar en voz pasiva | individuar en voz pasiva femenino
Traducción individuar
individuar ➔ individualizar
Indicativo (Indicativo)
Presente (Presente)
eu individuo
tu individuas
ele individua
nós individuamos
vós individuais
eles individuam
tu individuas
ele individua
nós individuamos
vós individuais
eles individuam
Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)
eu tenho individuado
tu tens individuado
ele tem individuado
nós temos individuado
vós tendes individuado
eles têm individuado
tu tens individuado
ele tem individuado
nós temos individuado
vós tendes individuado
eles têm individuado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
eu individuava
tu individuavas
ele individuava
nós individuávamos
vós individuáveis
eles individuavam
tu individuavas
ele individuava
nós individuávamos
vós individuáveis
eles individuavam
Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)
eu tinha individuado
tu tinhas individuado
ele tinha individuado
nós tínhamos individuado
vós tínheis individuado
eles tinham individuado
tu tinhas individuado
ele tinha individuado
nós tínhamos individuado
vós tínheis individuado
eles tinham individuado
⏷ ADS ⏷
Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)
eu individuara
tu individuaras
ele individuara
nós individuáramos
vós individuáreis
eles individuaram
tu individuaras
ele individuara
nós individuáramos
vós individuáreis
eles individuaram
Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)
eu individuei
tu individuaste
ele individuou
nós individuámos
vós individuastes
eles individuaram
tu individuaste
ele individuou
nós individuámos
vós individuastes
eles individuaram
Pretérito mais-que-perfeito anterior
eu tivera individuado
tu tiveras individuado
ele tivera individuado
nós tivéramos individuado
vós tivéreis individuado
eles tiveram individuado
tu tiveras individuado
ele tivera individuado
nós tivéramos individuado
vós tivéreis individuado
eles tiveram individuado
Futuro do presente simples (Futuro simple)
eu individuarei
tu individuarás
ele individuará
nós individuaremos
vós individuareis
eles individuarão
tu individuarás
ele individuará
nós individuaremos
vós individuareis
eles individuarão
Futuro do presente composto (Futuro perfecto)
eu terei individuado
tu terás individuado
ele terá individuado
nós teremos individuado
vós tereis individuado
eles terão individuado
tu terás individuado
ele terá individuado
nós teremos individuado
vós tereis individuado
eles terão individuado
⏷ ADS ⏷
Condicional (Condicional)
Futuro do pretérito simples (Condicional)
eu individuaria
tu individuarias
ele individuaria
nós individuaríamos
vós individuaríeis
eles individuariam
tu individuarias
ele individuaria
nós individuaríamos
vós individuaríeis
eles individuariam
Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)
eu teria individuado
tu terias individuado
ele teria individuado
nós teríamos individuado
vós teríeis individuado
eles teriam individuado
tu terias individuado
ele teria individuado
nós teríamos individuado
vós teríeis individuado
eles teriam individuado
Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)
Presente (Presente)
que eu individue
que tu individues
que ele individue
que nós individuemos
que vós individueis
que eles individuem
que tu individues
que ele individue
que nós individuemos
que vós individueis
que eles individuem
Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)
que eu tenha individuado
que tu tenhas individuado
que ele tenha individuado
que nós tenhamos individuado
que vós tenhais individuado
que eles tenham individuado
que tu tenhas individuado
que ele tenha individuado
que nós tenhamos individuado
que vós tenhais individuado
que eles tenham individuado
Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)
se eu individuasse
se tu individuasses
se ele individuasse
se nós individuássemos
se vós individuásseis
se eles individuassem
se tu individuasses
se ele individuasse
se nós individuássemos
se vós individuásseis
se eles individuassem
Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)
se eu tivesse individuado
se tu tivesses individuado
se ele tivesse individuado
se nós tivéssemos individuado
se vós tivésseis individuado
se eles tivessem individuado
se tu tivesses individuado
se ele tivesse individuado
se nós tivéssemos individuado
se vós tivésseis individuado
se eles tivessem individuado
Futuro simples (Futuro simple)
quando eu individuar
quando tu individuares
quando ele individuar
quando nós individuarmos
quando vós individuardes
quando eles individuarem
quando tu individuares
quando ele individuar
quando nós individuarmos
quando vós individuardes
quando eles individuarem
Futuro composto (Futuro perfecto)
quando eu tiver individuado
quando tu tiveres individuado
quando ele tiver individuado
quando nós tivermos individuado
quando vós tiverdes individuado
quando eles tiverem individuado
quando tu tiveres individuado
quando ele tiver individuado
quando nós tivermos individuado
quando vós tiverdes individuado
quando eles tiverem individuado
Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)
Presente (Presente)
eu individuar
tu individuares
ele individuar
nós individuarmos
vós individuardes
eles individuarem
tu individuares
ele individuar
nós individuarmos
vós individuardes
eles individuarem
Pretérito (Pretérito perfecto)
eu ter individuado
tu teres individuado
ele ter individuado
nós termos individuado
vós terdes individuado
eles terem individuado
tu teres individuado
ele ter individuado
nós termos individuado
vós terdes individuado
eles terem individuado
Imperativo (Imperativo)
Afirmativo (Afirmativo)
-
individua
individue
individuemos
individuai
individuem
individua
individue
individuemos
individuai
individuem
Negativo (Negativo)
-
não individues
não individue
não individuemos
não individueis
não individuem
não individues
não individue
não individuemos
não individueis
não individuem
Verbos a conjugación similar de individuar
cantar - amar - estudar - falar - andar - deixar - passar - ponhar - trabalhar - regular - lavar - tomar - fraternizar - acoitar - açoitar - acamar - açamar - viajar - aceitar - comprar - acordar - cansar - matar - chamar - estressar - levar - contatar - suar - achar - contar -
Otros verbos
contrapontear - chispar - humedecer - enquadrilhar - rugir - estuporar - superabundar - abrasonar - impressionar - apavonar - alcovitar - anuviar - engarrafar - apandilhar - tutorar - naturalizar - vetar - embolsar - encilhar - regrar - aconfeitar - idealizar - amortizar - apassivar - abrasileirar - absolver - inviabilizar - descomover - amolecar - acautelar - afuroar - saber - gingar - despotizar - cheirar - afuzilar - xadrezar - remaniscar-se - penhorar - opar - aburacar - rebuscar -