Conjugación del verbo portugués individuar

El verbo individuar es transitivo
El verbo individuar puede ser conjugado en forma pronominal : individuar-se
individuar | individuar femenino
individuar en voz pasiva | individuar en voz pasiva femenino

Traducción individuar

individuar ➔ individualizar

Indicativo (Indicativo)

Presente (Presente)

eu individuo
tu individuas
ele individua
nós individuamos
vós individuais
eles individuam

Pretérito perfeito composto (Pretérito perfecto compuesto)

eu tenho individuado
tu tens individuado
ele tem individuado
nós temos individuado
vós tendes individuado
eles têm individuado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

eu individuava
tu individuavas
ele individuava
nós individuávamos
vós individuáveis
eles individuavam

Pretérito mais-que-perfeito composto (Pretérito anterior)

eu tinha individuado
tu tinhas individuado
ele tinha individuado
nós tínhamos individuado
vós tínheis individuado
eles tinham individuado

Pretérito mais-que-perfeito simples (Pretérito pluscuamperfecto)

eu individuara
tu individuaras
ele individuara
nós individuáramos
vós individuáreis
eles individuaram

Pretérito perfeito simples (Pretérito perfecto simple)

eu individuei
tu individuaste
ele individuou
nós individuámos
vós individuastes
eles individuaram

Pretérito mais-que-perfeito anterior

eu tivera individuado
tu tiveras individuado
ele tivera individuado
nós tivéramos individuado
vós tivéreis individuado
eles tiveram individuado

Futuro do presente simples (Futuro simple)

eu individuarei
tu individuarás
ele individuará
nós individuaremos
vós individuareis
eles individuarão

Futuro do presente composto (Futuro perfecto)

eu terei individuado
tu terás individuado
ele terá individuado
nós teremos individuado
vós tereis individuado
eles terão individuado

Condicional (Condicional)

Futuro do pretérito simples (Condicional)

eu individuaria
tu individuarias
ele individuaria
nós individuaríamos
vós individuaríeis
eles individuariam

Futuro do pretérito composto (Condicional perfecto)

eu teria individuado
tu terias individuado
ele teria individuado
nós teríamos individuado
vós teríeis individuado
eles teriam individuado

Conjuntivo / Subjuntivo (Subjuntivo)

Presente (Presente)

que eu individue
que tu individues
que ele individue
que nós individuemos
que vós individueis
que eles individuem

Pretérito perfeito (Pretérito perfecto)

que eu tenha individuado
que tu tenhas individuado
que ele tenha individuado
que nós tenhamos individuado
que vós tenhais individuado
que eles tenham individuado

Pretérito imperfeito (Pretérito imperfecto)

se eu individuasse
se tu individuasses
se ele individuasse
se nós individuássemos
se vós individuásseis
se eles individuassem

Pretérito mais-que-perfeito (Pretérito pluscuamperfecto)

se eu tivesse individuado
se tu tivesses individuado
se ele tivesse individuado
se nós tivéssemos individuado
se vós tivésseis individuado
se eles tivessem individuado

Futuro simples (Futuro simple)

quando eu individuar
quando tu individuares
quando ele individuar
quando nós individuarmos
quando vós individuardes
quando eles individuarem

Futuro composto (Futuro perfecto)

quando eu tiver individuado
quando tu tiveres individuado
quando ele tiver individuado
quando nós tivermos individuado
quando vós tiverdes individuado
quando eles tiverem individuado

Infinitivo pessoal (Infinitivo personal)

Presente (Presente)

eu individuar
tu individuares
ele individuar
nós individuarmos
vós individuardes
eles individuarem

Pretérito (Pretérito perfecto)

eu ter individuado
tu teres individuado
ele ter individuado
nós termos individuado
vós terdes individuado
eles terem individuado

Imperativo (Imperativo)

Afirmativo (Afirmativo)

-
individua
individue
individuemos
individuai
individuem

Negativo (Negativo)

-
não individues
não individue
não individuemos
não individueis
não individuem

Verbos a conjugación similar de individuar

Otros verbos



iphone